Przejdź do zawartości

Furman śmierci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Furman śmierci
Körkarlen
ilustracja
Gatunek

dramat
niemy
fantasy
horror

Data premiery

1 stycznia 1921 (świat)

Kraj produkcji

Szwecja

Czas trwania

93 min

Reżyseria

Victor Sjöström

Scenariusz

Victor Sjöström

Główne role

Victor Sjöström
Hilda Borgström
Tore Svennberg

Zdjęcia

Julius Jaenzon

Scenografia

Axel Esbensen, Alexander Bako

Produkcja

Charles Magnusson

Dystrybucja

Svensk Filmindustri

Furman śmierci lub Wózek śmierci lub Woźnica śmierci (szw. Körkarlen) – szwedzki film fabularny z 1921, ekranizacja opowiadania Selmy Lagerlöf pt. Niewidzialny woźnica z 1912 roku. Fabuła oparta jest na szwedzkiej legendzie, zgodnie z którą osoba, która umrze o północy w Sylwestra, staje się furmanem wozu Śmierci i przez rok będzie zajmował się transportem dusz zmarłych[1]. W filmie zastosowano liczne efekty specjalne (m.in. zdjęcia nakładane).

Obraz spotkał się z pochwałami krytyków i historyków filmowych, chwalili go także inni twórcy filmowi (m.in. Charlie Chaplin i Ingmar Bergman). Inspirowali się nim także twórcy filmów Zmęczona śmierć oraz Nosferatu – symfonia grozy[2].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Bohaterem filmu jest alkoholik David Holm. Podczas sylwestrowej nocy upija się na cmentarzu i traci przytomność. Nawiedza go wtedy duch, który informuje bohatera, że przez następny rok będzie on pełnił obowiązki furmana śmierci, przewożącego dusze zmarłych. Holm zaczyna wspominać swoje życie, cierpienia, jakie zadał swoim bliskim, przede wszystkim siostrze Armii Zbawienia Edit, która przez lata starała się wyciągnąć go z nałogu, a obecnie umiera na gruźlicę, której nabawiła się od Holma. Bohater postanawia zmienić swoje życie, obiecuje poprawę i wraca do rodziny.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Garbicz, Jacek Klinowski: Kino, wehikuł magiczny. Przewodnik osiągnięć filmu fabularnego. Podróż pierwsza 1913-1949. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2007, s. 50. ISBN 978-83-08-04094-2.
  2. Kino nieme. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2010, s. 369. ISBN 978-83-242-1297-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]