Przejdź do zawartości

Frymartynizm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Frymartynizm – proces maskulinizacji płodu powodujący niepłodność samic niektórych ssaków (owiec, kóz, bydła), zachodzący u bliźniąt dwujajowych różnej płci.

Wynika z mieszania się krwi płodów. Podczas rozwoju ciąży mnogiej może dojść do wytworzenia połączeń naczyniowych – anastomoz – między łożyskami rozwijających się płodów i w przypadku ciąży różnopłciowej u płodu żeńskiego pod wpływem hormonów produkowanych przez gonadę męską może dojść do zaburzenia wytworzenia narządów rozrodczych żeńskich oraz zawsze bezpłodności. Jeśli gonada męska rozwija się w jądro wcześniej, niż jajnik, powoduje ona wystawienie gonady żeńskiej na działanie czynnika transkrypcyjnego SRY, który powoduje, że u osobnika żeńskiego może dojść do wytworzenia typowej gonady męskiej. Gdy do połączeń tętniczo–żylnych dojdzie później, to hormon antymullerowski (AMH) i testosteron spowodują zaburzenie wytworzenia przewodów wyprowadzających gamety żeńskie i budowę zewnętrznych narządów płciowych żeńskich.

Cechy płciowe męskiego bliźniaka pozostają prawidłowe, mimo że nasienie samców rozpłodowych czasem wykazuje obniżoną wartość hodowlaną na skalę przemysłową[potrzebny przypis].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krystyna Małgorzata Charon, M. Świtoński: Genetyka zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004. ISBN 83-01-14022-4.