Franz von Soxhlet
 Franz Ritter von Soxhlet | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: Agrochemia | |
| Alma Mater | |
Franz Ritter von Soxhlet (ur. 12 stycznia 1848 w Brnie, zm. 5 maja 1926 w Monachium[1]) – niemiecki chemik pochodzenia belgijskiego, specjalizował się w chemii rolnej. Najbardziej znany jako wynalazca ekstraktora przelewowego opracowanego w 1879 roku, który obecnie jest znany jako aparat Soxhleta[2].
W 1872 roku uzyskał stopień doktora nauk na Uniwersytecie w Lipsku, gdzie zajmował się ekstrakcją trudno rozpuszczalnych związków. W 1879 roku został profesorem chemii rolnej na Uniwersytecie Technicznym w Monachium, gdzie prowadził badania nad składnikami mleka, przede wszystkim krowiego. W 1886 roku opracował metodę pasteryzacji mleka i jego przetworów, obecnie znaną jako metoda klasyczna. Ponadto wydzielił i dokonał frakcjonowania białek obecnych w mleku, które nazwał laktoproteinami (kazeina, albuminy i globuliny) oraz wydzielił, zidentyfikował i opisał cukier obecny w mleku czyli laktozę. Od 1893 roku zajmował się badaniem różnic między mlekiem krowim a ludzkim. W 1900 roku zidentyfikował sole wapniowe występujące w mleku i rozpoczął badania wpływu ich niedoboru na występowanie krzywicy. Od 1912 roku prowadził badania zawartości żelaza w ludzkim i krowim mleku a także badania nad występowaniem niedokrwistości syderopenicznej u dzieci karmionych mlekiem krowim (6-18 miesięcy)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Bayerische Akademie der Wissenschaften. Historische Kommission., Neue deutsche Biographie, Berlin: Duncker & Humblot, 1953, ISBN 978-3-428-00181-1, OCLC 486179 [dostęp 2018-10-31].
- ↑ Polytechnisches Journal - Soxhlet, über gewichtsanalytische Bestimmung des Milchfettes. [online], dingler.culture.hu-berlin.de [dostęp 2018-11-03] (niem.).