Franciszek Ignacy Wysocki

Franciszek Ignacy Wysocki
	Biskup tytularny-nominat Hippos
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1678 ; Żukowo
Data i miejsce śmierci	14 lipca 1728 ; Toruń
Miejsce pochówku	bazylika konkatedralna Świętej Trójcy w Chełmży
	Biskup pomocniczy-nominat chełmiński
Okres sprawowania	1728
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	15 kwietnia 1702
Nominacja biskupia	14 czerwca 1728

Ten artykuł należy dopracować:

W 1702 roku Warszawa leżała w diecezj poznańskiej.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Franciszek Ignacy Wysocki (ur. 27 grudnia 1678 w Żukowie^[1], zm. 14 lipca 1728 w Toruniu) – ksiądz katolicki, doktor obojga praw, kanonik warszawski, wrocławski i chełmiński, biskup pomocniczy-nominat diecezji chełmińskiej.

Życiorys

Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Leliwa^[2]. W 1702 wyświęcony na kapłana diecezji warszawskiej^[1]. Pełnił funkcje kanonika warszawskiego, wrocławskiego, a następnie chełmińskigo. W 1728 prekonizowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej. Nie otrzymał jednak sakry biskupiej, zmarł 14 lipca 1728 miesiąc po nominacji w Toruniu w klasztorze oo. Jezuitów^[2]. Pochowany w katedrze św. Trójcy w Chełmży. Jego postać upamiętnia tam owalne epitafium ze złoconym napisem na czarnej marmurowej tablicy^[3].

↑ ^a ^b Franciszek Ignacy Wysocki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-01-27] (ang.).
↑ ^a ^b Sufragani chełmińscy. Gazeta toruńska z 7 listopada 1905. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2012-01-25].
↑ Marian Dorawa: Chełmżyńska Katedra Świętej Trójcy. Kraków: Wydawnictwo Fides, 2003, s. 111. ISBN 83-89016-20-6.