Przejdź do zawartości

Franciszek Dąbal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Dąbal
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1920
Sobów

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1989
Rzeszów

Przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie
Okres

od 22 kwietnia 1969
do 13 grudnia 1973

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Edward Duda

Następca

Henryk Stefanik

Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII, VIII i IX kadencji
Okres

od 1965
do 1989

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Franciszek Tomasz Dąbal (ur. 23 marca 1920 w Sobowie, zm. 22 czerwca 1989 w Rzeszowie) – polski polityk, działacz ruchu ludowego, poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII, VIII i IX kadencji. W latach 1969–1973 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej województwa rzeszowskiego (z uprawnieniami wojewody rzeszowskiego[a]).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent trzyletniej szkoły zawodowej w Chełmie, następnie pracował jako piekarz[1]. W 1934 rozpoczął działalność w ruchu ludowym. Działał także w radach narodowych i spółdzielczości rolniczej. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej RP Wici i do Związku Młodzieży Polskiej. W czasie okupacji ukończył Szkołę Spółdzielczą w Gaci Przeworskiej[1]. W 1945 wstąpił do Stronnictwa Ludowego, a w 1949 znalazł się w szeregach Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1955 do 1959 był wiceprezesem WZGS „Samopomoc Chłopska” w Rzeszowie, a w latach 1959–1969 sekretarzem i prezesem Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Rzeszowie. W 1964 zasiadł w Naczelnym Komitecie ZSL.

Był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie. 22 kwietnia 1969 został wybrany na przewodniczącego prezydium WRN w Rzeszowie (z uprawnieniami wojewody rzeszowskiego)[2]. 6 czerwca 1969 uzyskał reelekcję na przewodniczącego prezydium WRN w Rzeszowie na kolejną kadencję, który to urząd sprawował do 9 grudnia 1973.

W 1965 uzyskał mandat posła na Sejm PRL IV kadencji w okręgu Tarnobrzeg. W kolejnych latach uzyskiwał reelekcję w: 1969 (w okręgu Jarosław), 1972 (w okręgu Tarnobrzeg, 1976 (w okręgu Rzeszów), 1980 (w okręgu Tarnobrzeg, 1985 (z listy krajowej). W Sejmie IV, V i VI kadencji zasiadał w Komisji Handlu Wewnętrznego, w Sejmie VII kadencji w Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, w Sejmie VIII kadencji w Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, Komisji Skarg i Wniosków, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Radach Narodowych i Samorządzie Terytorialnym oraz w Komisji Administracji, Gospodarki Przestrzennej i Ochrony Środowiska, a w Sejmie IX kadencji w Komisji Rynku Wewnętrznego i Usług, Komisji Spraw Samorządowych, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o konsultacjach społecznych i referendum, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z realizacją drugiego etapu reformy gospodarczej, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie ustawy Ordynacja wyborcza do rad narodowych oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu Ordynacji Wyborczej do Sejmu oraz Ordynacji Wyborczej do Senatu.

W latach 1974–1981 był ponownie prezesem Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Rzeszowie. Do 1981 był także przewodniczącym Rady Centralnego Związku Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. Zasiadał też w Komitecie Centralnym Międzynarodowego Związku Spółdzielczego, w Radzie Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego oraz w prezydium Naczelnej Rady Spółdzielczej. Był również przewodniczącym Zarządu Wojewódzkiego Ligi Obrony Kraju. W 1983 został wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Grobowiec Franciszka i Leokadii Dąbalów

Został pochowany w alei zasłużonych na Cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Na podstawie Ustawy z dnia 20 marca 1950 roku o terenowych organach jednolitej władzy państwowej urząd wojewody do 1973 był zniesiony, a jego uprawnienia przejął przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Tadeusz Zych, Chłopskie Sylwetki, „Tarnobrzeskie Zeszyty Historyczne” (nr 41), 2014, s. 54.
  2. Franciszek Dąbal – nowym przewodniczącym Prezydium WRN w Rzeszowie, „Nowiny Rzeszowskie” (organ Komitetu Wojewódzkiego PZPR), Nr 97 (6161) z 23 kwietnia 1969.
  3. Franciszek Dąbal. grobonet.erzeszow.pl. [dostęp 2023-05-06].
  4. M.P. z 1955 r. nr 86, poz. 1051
  5. Wpisani do „Księgi ludzi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”. „Nowiny”. Nr 143, s. 4, 23-25 lipca 1982. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]