Fons Brydenbach
| Data i miejsce urodzenia |
12 października 1954 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 maja 2009 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Alfons Brydenbach, pisany też Brijdenbach (ur. 12 października 1954 w Vorselaar, zm. 8 maja 2009 w Wechelderzande[1]) – belgijski lekkoatleta, sprinter, dwukrotny halowy mistrz Europy.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zwyciężył w nim na mistrzostwach Europy juniorów w 1973 w Duisburgu[2].
17 lutego 1974 w Sofii ustanowił nieoficjalny halowy rekord świata w biegu na 400 metrów czasem 45,9 s[3]. Zdobył złoty medal tym dystansie na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu[4]. Odpadł w półfinale tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[5] oraz na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[6].
Zajął 4. miejsce w finale biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Zwyciężył w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián[7], a także na letniej uniwersjadzie w 1977 w Sofii[8]. Odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[9]. Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zajął 5. miejsce w finale biegu na 400 metrów oraz odpadł w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów[1].
Brydenbach był mistrzem Belgii w biegu na 100 metrów w 1975, w biegu na 200 metrów w 1974 i 1975 oraz w biegu na 400 metrów w latach 1976–1979 i 1981[10].
Wielokrotnie ustanawiał rekordy Belgii: w biegu na 200 metrów do czasu 20,68 s (10 sierpnia 1975 w Brukseli), w biegu na 400 metrów do czasu 45,04 s (29 lipca 1976 w Montrealu) oraz w sztafecie 4 × 400 metrów do czasu 3:03,68 (5 lipca 1981 w Lille)[11].
Zmarł na raka pęcherza moczowego[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Fons Brijdenbach [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-05] (ang.).
- ↑ European Junior Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 107. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 434 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 546 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 438–439 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 447 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtatletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553–554 [dostęp 2019-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Belgian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-08-12] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 20, 27 i 199. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
|
|