Przejdź do zawartości

Flufenazyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flufenazyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H26F3N3OS

Masa molowa

437,52 g/mol

Wygląd

ciemnobrązowa, lepka ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

69-23-8
2746-81-8 (enantan)
146-56-5 (dichlorowodorek)
5002-47-1 (dekanonian)

PubChem

3372

DrugBank

DB00623

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N05 AB02

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Flufenazyna (łac. Fluphenazinum) – organiczny związek chemiczny, lek psychotropowy z grupy neuroleptyków. Należy do grupy piperazynowych pochodnych fenotiazyny. Lek przeciwpsychotyczny. Działa na wybrane ośrodki w mózgu, blokuje receptory dopaminergiczne D1 oraz D2. Biologiczny okres półtrwania wynosi 14–33 godziny. Wykazuje działanie stymulujące w atymicznych formach schizofrenii, także w stanach osłupieniowych różnej etiologii.[4]. Wykazuje silne działanie antywytwórcze, antyautystyczne, aktywizujące. Wykazuje podczas stosowania umiarkowane ryzyko objawów niepożądanych ze strony układu pozapiramidowego, niewielkie ze strony układu wegetatywnego.[5]

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania

[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Preparaty w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej w Polsce były zarejestrowane preparaty:

  • Mirenil draż. 0,00025 g x 60 szt. ; 0,001 g x 60 szt. oraz ampułki do iniekcji 0,001 g / ml x 10 amp. a 1 ml (zawierające dwuchlorowodorek flufenazyny)
  • Mirenil prolongatum ampułki do iniekcji o przedłużonym uwalnianiu 0,025 g / ml x 5 amp. a 1 ml (zawierające heksanian flufenazyny)

Preparaty Mirenil były produkowane przez ówczesne Jeleniogórskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa (obecną Jelfę). Produkcja krajowa drażetek została zakończona w 2004 roku. Obecnie w Polsce nie jest zarejestrowany żaden preparat flufenazyny.

Preparaty dostępne na świecie

[edytuj | edytuj kod]
  • Apo-Flufenazine tabl. 0,001 g; 0,002 g; 0,005 g / Apotex Kanada
  • Lyogen tabl. 0,001 g / Lundbeck GmbH / Niemcy

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz w zależności od stanu chorego. Zwykle u osób dorosłych 2,5–5 mg 3 razy na dobę, następnie dawkę należy stopniowo zwiększać do optymalnej dawki terapeutycznej wynoszącej 10–20 mg.

Leku nie wolno stosować u kobiet karmiących piersią. W czasie przyjmowania flufenazyny nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać maszyn.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Flufenazyna. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-18]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
  2. a b Fluphenazine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-18] (ang.).
  3. a b Fluphenazine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00623 (ang.).
  4. L. Korzeniowski, S. Pużyński: Encyklopedyczny Słownik Psychiatrii. PZWL, 1978, s. 130.
  5. Leszek Welbel: Leki neuroleptyczne w: Problemy diagnostyki i terapii - Wybrane zagadnienia terapii zaburzeń psychicznych 1982 r.


Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X
  • Stephen M. Stahl: Podstawy psychofarmakologii. Leki przyciwpsychotyczne i normotymiczne.. Gdańsk: Via Medica, 2007. ISBN 978-83-60945-42-1.