Filippo Volandri
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 września 1981 |
Wzrost |
183 cm |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
1997 |
Zakończenie kariery |
2016 |
Trener |
Fabrizio Fanucci |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
2 |
Najwyżej w rankingu |
25 (23 lipca 2007) |
Australian Open |
2R (2004) |
Roland Garros |
4R (2007) |
Wimbledon |
2R (2004) |
US Open |
2R (2004) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
120 (15 maja 2006) |
Australian Open |
2R (2005) |
Roland Garros |
2R (2005, 2007, 2012) |
Wimbledon |
1R (2004, 2005) |
US Open |
2R (2003, 2005) |
Strona internetowa |
Filippo Volandri (ur. 5 września 1981 w Livorno) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Zawodowym tenisistą był w latach 1997–2016. Wygrywał zawody z serii ITF Men's Circuit oraz ATP Challenger Tour. W turniejach rangi ATP World Tour zwyciężał dwukrotnie, najpierw w sezonie 2004 w St. Pölten, pokonując w finale Xaviera Malisse, a drugi tytuł wywalczył w 2006 w Palermo, wygrywając w pojedynku finałowym z Nicolásem Lapenttim. Ponadto Volandri grał w siedmiu finałach turniejów ATP World Tour.
W grze podwójnej najlepszym wynikiem Volandriego jest finał rozgrywek w Acapulco z 2006. Wspólnie z Potito Starace przegrali mecz finałowy z czeskim deblem František Čermák–Leoš Friedl.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był pod koniec lipca 2007 roku na 25. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w maju 2006 roku zajmował 120. pozycję.
W roku 2001 Volandri zadebiutował w reprezentacji Włoch w Pucharze Davisa. Rozegrał łącznie siedemnaście meczów (wszystkie w singlu) wygrywając dziesięć. Ma na swoim koncie zwycięstwa z takimi zawodnikami jak Goran Ivanišević i Tommy Robredo.
W 2004 zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atenach odpadając w pierwszej rundzie po porażce z Fabrice’em Santoro.
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–7)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 27 lipca 2003 | Umag | Ceglana | Carlos Moyá | 4:6, 6:3, 5:7 |
Zwycięzca | 1. | 23 maja 2004 | St. Pölten | Ceglana | Xavier Malisse | 6:1, 6:4 |
Finalista | 2. | 25 lipca 2004 | Umag | Ceglana | Guillermo Cañas | 5:7, 3:6 |
Finalista | 3. | 3 października 2004 | Palermo | Ceglana | Tomáš Berdych | 3:6, 3:6 |
Finalista | 4. | 2 października 2005 | Palermo | Ceglana | Igor Andriejew | 6:0, 1:6, 3:6 |
Finalista | 5. | 19 lutego 2006 | Buenos Aires | Ceglana | Carlos Moyá | 6:7(6), 4:6 |
Finalista | 6. | 17 września 2006 | Bukareszt | Ceglana | Jürgen Melzer | 1:6, 5:7 |
Zwycięzca | 2. | 1 października 2006 | Palermo | Ceglana | Nicolás Lapentti | 5:7, 6:1, 6:3 |
Finalista | 7. | 19 lutego 2012 | São Paulo | Ceglana (hala) | Nicolás Almagro | 3:6, 6:4, 4:6 |
Gra podwójna (0–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 5 marca 2006 | Acapulco | Ceglana | Potito Starace | František Čermák Leoš Friedl |
5:7, 2:6 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-01-16] (ang.).