Przejdź do zawartości

Filippo Volandri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filippo Volandri
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

5 września 1981
Livorno

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1997

Zakończenie kariery

2016

Trener

Fabrizio Fanucci

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

25 (23 lipca 2007)

Australian Open

2R (2004)

Roland Garros

4R (2007)

Wimbledon

2R (2004)

US Open

2R (2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

120 (15 maja 2006)

Australian Open

2R (2005)

Roland Garros

2R (2005, 2007, 2012)

Wimbledon

1R (2004, 2005)

US Open

2R (2003, 2005)

Strona internetowa

Filippo Volandri (ur. 5 września 1981 w Livorno) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zawodowym tenisistą był w latach 1997–2016. Wygrywał zawody z serii ITF Men's Circuit oraz ATP Challenger Tour. W turniejach rangi ATP World Tour zwyciężał dwukrotnie, najpierw w sezonie 2004 w St. Pölten, pokonując w finale Xaviera Malisse, a drugi tytuł wywalczył w 2006 w Palermo, wygrywając w pojedynku finałowym z Nicolásem Lapenttim. Ponadto Volandri grał w siedmiu finałach turniejów ATP World Tour.

W grze podwójnej najlepszym wynikiem Volandriego jest finał rozgrywek w Acapulco z 2006. Wspólnie z Potito Starace przegrali mecz finałowy z czeskim deblem František ČermákLeoš Friedl.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był pod koniec lipca 2007 roku na 25. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w maju 2006 roku zajmował 120. pozycję.

W roku 2001 Volandri zadebiutował w reprezentacji Włoch w Pucharze Davisa. Rozegrał łącznie siedemnaście meczów (wszystkie w singlu) wygrywając dziesięć. Ma na swoim koncie zwycięstwa z takimi zawodnikami jak Goran Ivanišević i Tommy Robredo.

W 2004 zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atenach odpadając w pierwszej rundzie po porażce z Fabrice’em Santoro.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–7)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 27 lipca 2003 Umag Ceglana Hiszpania Carlos Moyá 4:6, 6:3, 5:7
Zwycięzca 1. 23 maja 2004 St. Pölten Ceglana Belgia Xavier Malisse 6:1, 6:4
Finalista 2. 25 lipca 2004 Umag Ceglana Argentyna Guillermo Cañas 5:7, 3:6
Finalista 3. 3 października 2004 Palermo Ceglana Czechy Tomáš Berdych 3:6, 3:6
Finalista 4. 2 października 2005 Palermo Ceglana Rosja Igor Andriejew 6:0, 1:6, 3:6
Finalista 5. 19 lutego 2006 Buenos Aires Ceglana Hiszpania Carlos Moyá 6:7(6), 4:6
Finalista 6. 17 września 2006 Bukareszt Ceglana Austria Jürgen Melzer 1:6, 5:7
Zwycięzca 2. 1 października 2006 Palermo Ceglana Ekwador Nicolás Lapentti 5:7, 6:1, 6:3
Finalista 7. 19 lutego 2012 São Paulo Ceglana (hala) Hiszpania Nicolás Almagro 3:6, 6:4, 4:6

Gra podwójna (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 5 marca 2006 Acapulco Ceglana Włochy Potito Starace Czechy František Čermák
Czechy Leoš Friedl
5:7, 2:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]