Przejdź do zawartości

Filip Krajinović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filip Krajinović
Ilustracja
Państwo

 Serbia

Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1992
Sombor

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2008

Zakończenie kariery

2024

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

26 (23 kwietnia 2018)

Australian Open

3R (2019, 2021)

Roland Garros

3R (2019, 2022)

Wimbledon

2R (2022)

US Open

3R (2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

201 (16 kwietnia 2018)

Australian Open

1R (2021, 2022)

Roland Garros

1R (2015, 2019, 2021, 2022)

Wimbledon

1R (2019, 2021)

US Open

1R (2018, 2021)

Filip Krajinović (ur. 27 lutego 1992 w Somborze) – serbski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku osiągnął status profesjonalny.

W 2012 roku po raz pierwszy zagrał w turnieju wielkoszlemowym, podczas French Open. Najpierw przeszedł przez eliminacje, a w drabince głównej poniósł porażkę w 1. rundzie z Nicolasem Devilderem.

W karierze osiągnął pięć finałów turniejów cyklu ATP Tour w grze pojedynczej. Ponadto dziesięciokrotnie wygrywał turnieje o randze ATP Challenger Tour w singlu oraz raz w deblu.

Jako kwalifikant dostał się do turnieju głównego w Paryżu, w którym pokonał m.in. Sama Querreya i Nicolasa Mahuta, a do półfinału awansował bez gry z powodu kontuzji oponenta, Rafaela Nadala. W grze o finał wygrał z rozstawionym Johnem Isnerem 6:4, 6:7(2), 7:6(5), a w spotkaniu o tytuł poniósł porażkę z Jackiem Sockiem 7:5, 4:6, 1:6[1]. Łącznie w cyklu ATP Tour przegrał pięć singlowych finałów.

Od lutego 2014 roku reprezentuje Serbię w Pucharze Davisa.

W sierpniu 2024, po porażce z Jurijem Rodionovem w pierwszej rundzie kwalifikacji do US Open ogłosił zakończenie kariery[2].

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 26. miejsce (23 kwietnia 2018), a rankingu deblistów 201. pozycję (16 kwietnia 2018).

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A Q1 1R 1R A A 3R 2R 3R 1R 1R A 0 / 7 5 – 7
French Open A A A A 1R A Q3 1R A Q2 A 3R 1R 2R 3R 1R Q2 0 / 7 5 – 7
Wimbledon A A Q1 A Q1 A Q2 1R A Q1 1R 1R NH 1R 2R A A 0 / 5 1 – 5
US Open A A Q2 A A A 1R 2R A Q2 1R 1R 3R 1R 1R A Q1 0 / 7 3 – 7
Bilans spotkań 0–0 0–0 0–0 0–0 0–1 0–0 0–1 1–4 0–1 0–0 0–2 4–4 3–3 3–4 3–4 0–2 0–0 0 / 26 14 – 26

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 5 listopada 2017 Paryż Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jack Sock 7:5, 4:6, 1:6
Finalista 2. 28 kwietnia 2019 Budapeszt Ceglana Włochy Matteo Berrettini 6:4, 3:6, 1:6
Finalista 3. 20 października 2019 Sztokholm Twarda (hala) Kanada Denis Shapovalov 4:6, 4:6
Finalista 4. 18 lipca 2021 Hamburg Ceglana Hiszpania Pablo Carreño-Busta 2:6, 4:6
Finalista 5. 19 czerwca 2022 Londyn Trawiasta Włochy Matteo Berrettini 5:7, 4:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wirtualna Polska Media, ATP Paryż: Jack Sock z tytułem i kwalifikacją do Finałów ATP World Tour – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 5 listopada 2017 [dostęp 2017-11-08] (pol.).
  2. Filip Mijailović, Filip Krajinović objavio kraj: Ostvario sam dečački san [online], Sport Klub, 20 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-20] (serb.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]