Fieseler Fi 167

Fieseler Fi 167
	Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Gerhard Fieseler Werke GmbH
Typ	pokładowy samolot torpedowy i rozpoznawczy
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne stałe
Załoga	2 (pilot obserwator/strzelec)
	Historia
Data oblotu	1938
Lata produkcji	1940
Liczba egz.	14
	Dane techniczne
Napęd	1 x 12-cylindrowy silnik rzędowy Daimler-Benz DB 601B
Moc	1100 KM (809 kW)
	Wymiary
Rozpiętość	13,50 m
Długość	11,40 m
Wysokość	4,80 m
Powierzchnia nośna	45,50 m²
	Masa
Własna	2 800 kg
Startowa	4 850 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	325 km/h
Prędkość przelotowa	250 km/h
Pułap	8 200 m
Zasięg	1 500 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	1 karabin maszynowy MG 15 kal. 7,92 mm (ruchomy); 1 karabin maszynowy MG 17 kal. 7,92 mm (stały); do 1000 kg bomb lub 1 torpeda
	Użytkownicy
	Niemcy, Chorwacja, Rumunia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Fieseler Fi 167 – niemiecki pokładowy samolot torpedowy i rozpoznawczy z okresu II wojny światowej.

Historia

W 1937 roku w związku z rozpoczęciem przez Niemców budowy lotniskowca „Graf Zeppelin” ogłoszono konkurs na budowę samolotu pokładowego, który miałby bazować na tym lotniskowcu. Na konkurs zgłosiły się dwie firmy Gerhard Fieseler Werke GmbH i Arado Flugzeugwerke GmbH.

W firmie Fieseler opracowano dwupłatowy samolot opracowany przez Reinholda Mewesa, który otrzymał oznaczenie Fi 167. W 1938 roku gotowy był prototyp samolotu, który został poddany badaniom oraz próbom porównawczym z opracowanym przez konkurencyjną firmę samolotem Arado Ar 195. Próby samolotu w locie przeciągnęły się w związku z wybuchem wojny. W 1940 roku ostatecznie podjęto decyzję o produkcji serii składającej się z 12 samolotów Fi 167 które miały być wykorzystane jako pokładowe samoloty torpedowe i rozpoznawcze. Już po ich wyprodukowaniu zaniechano dalszych prób z tym samolotem wobec decyzji o wstrzymaniu budowy lotniskowca „Graf Zeppelin”. Łącznie zbudowano 14 samolotów Fi 167 (w tym dwa prototypy).

Użycie

Po wyprodukowaniu serii informacyjnej w 1940 roku utworzono specjalną 167 eskadrę (Erprobungsstaffel 167), którą wyposażono w samoloty Fi 167. W eskadrze tej miano szkolić pilotów do służby na lotniskowcu. W 1941 roku eskadrę tę przebazowano do Holandii, gdzie pozostawała do 1943 roku. W 1943 roku wobec wstrzymania prac przy budowie lotniskowca eskadrę przerzucono do Niemiec i rozwiązano.

Samoloty Fi 167 przekazano do firmy Fieseler oraz do Niemieckiego Lotniczego Instytutu Eksperymentalnego. Kilka samolotów sprzedano do Rumunii.

Opis konstrukcji

Samolot Fieseler Fi 167 był dwupłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Płaty były składane do tyłu. Na krawędzi natarcia zaopatrzone w automatycznie otwierane sloty, dolny płat zaopatrzony w klapy. Podwozie klasyczne, stałe z kółkiem ogonowym. W przypadku awaryjnego wodowania, podwozie główne mogło być odstrzeliwane aby uniknąć kapotażu. Samolot wyposażony w hak do lądowania na pokładzie lotniskowca. Samolot charakteryzował się bardzo dobrymi właściwościami lotnymi, z półprzymkniętym silnikiem i ściągniętym sterem mógł opadać prawie pionowo bez zwalania się na skrzydło.

Napęd stanowił silnik rzędowy, chłodzony cieczą, napędzający trójłopatowe śmigło.

Bibliografia

Marek Murawski: Samoloty Luftwaffe 1933-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1999, s. 143-144. ISBN 83-86776-00-5.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i rysunki samolotu