Fernando Meligeni
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1971 | |||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||
Gra |
leworęczna, jednoręczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
1990 | |||||||||
Zakończenie kariery |
2003 | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
3 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
25 (11 października 1999) | |||||||||
Australian Open |
2R (1997) | |||||||||
Roland Garros |
SF (1999) | |||||||||
Wimbledon |
2R (2001) | |||||||||
US Open |
3R (1997) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
7 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
34 (3 listopada 1997) | |||||||||
Australian Open |
2R (2003) | |||||||||
Roland Garros |
QF (1998) | |||||||||
US Open |
1R (1997, 1998) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Fernando Ariel Meligeni (ur. 12 kwietnia 1971 w Buenos Aires) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Występując jeszcze w gronie juniorów Meligeni wygrał w 1989 roku nieoficjalne mistrzostwa świata, Orange Bowl, a sezon zakończył na 3. pozycji w klasyfikacji singlowej juniorów.
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1990–2003.
W grze pojedynczej Brazylijczyk wygrał 3 turnieje rangi ATP World Tour oraz awansował do 3 finałów. W 1999 roku zanotował najlepszy rezultat w historii swoich startów wielkoszlemowych. Doszedł do półfinału Rolanda Garrosa, pokonując m.in. Patricka Raftera, Félixa Mantillę i Àlexa Corretję. Przegrał w czterech setach z Andrijem Medwediewem.
W grze podwójnej Meligeni zwyciężył w 7 imprezach z cyklu ATP World Tour.
W latach 1993–2002 reprezentował Brazylię w Pucharze Davisa, przyczyniając się do awansu do grupy światowej (najwyższej klasy rozgrywkowej) w 1996 roku oraz do osiągnięcia półfinału w 2000 roku.
W 1996 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atlancie, gdzie zajął 4. miejsce. Pokonał m.in. Alberta Costę i Marka Philippoussisa, w półfinale przegrał z Sergim Bruguerą, a w meczu o brązowy medal uległ Leanderowi Paesowi.
W 2003 roku Meligeni zdobył złoty medal w grze pojedynczej na igrzyskach panamerykańskich, po pokonaniu w finale Marcelo Ríosa.
W rankingu singlowym Meligeni najwyżej był na 25. miejscu (11 października 1999), a w klasyfikacji deblowej na 34. pozycji (3 listopada 1997).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–3)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 5 marca 1995 | Meksyk | Ceglana | Thomas Muster | 6:7(4), 5:7 |
Zwycięzca | 1. | 16 lipca 1995 | Båstad | Ceglana | Christian Ruud | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 12 maja 1996 | Pinehurst | Ceglana | Mats Wilander | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 3 maja 1998 | Praga | Ceglana | Ctislav Doseděl | 6:1, 6:4 |
Finalista | 2. | 16 września 2001 | Costa do Sauípe | Twarda | Jan Vacek | 6:2, 6:7(2), 3:6 |
Finalista | 3. | 3 marca 2002 | Acapulco | Ceglana | Carlos Moyá | 6:7(4), 6:7(4) |
Gra podwójna (7–0)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 10 listopada 1996 | Santiago | Ceglana | Gustavo Kuerten | Dinu Pescariu Albert Portas |
6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 13 kwietnia 1997 | Estoril | Ceglana | Gustavo Kuerten | Andrea Gaudenzi Filippo Messori |
6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 15 czerwca 1997 | Bolonia | Ceglana | Gustavo Kuerten | Dave Randall Jack Waite |
6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 4. | 20 lipca 1997 | Stuttgart | Ceglana | Gustavo Kuerten | Donald Johnson Francisco Montana |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 2 listopada 1997 | Bogota | Ceglana | Luis Lobo | Karim al-Alami Maurice Ruah |
6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 6. | 12 lipca 1998 | Gstaad | Ceglana | Gustavo Kuerten | Daniel Orsanic Cyril Suk |
6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 7. | 28 marca 1999 | Casablanca | Ceglana | Jaime Oncins | Massimo Ardinghi Vincenzo Santopadre |
6:2, 6:3 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).