Przejdź do zawartości

Fernanda Contri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fernanda Contri
Ilustracja
Antonio Gozzi i Fernanda Contri
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1935
Ivrea

Zawód, zajęcie

prawniczka

Fernanda Contri (ur. 21 sierpnia 1935 w Ivrei[1]) – włoska prawniczka, w latach 1993–1994 minister, sędzia Sądu Konstytucyjnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia prawniczka, absolwentka Università degli Studi di Genova z 1959[2]. Uzyskała uprawnienia adwokata, praktykując w Genui i specjalizując się w prawie cywilnym oraz administracyjnym. Była wiceprzewodniczącą włoskiej organizacji skupiającej adwokatów, uczestniczyła w komisjach rządowych zajmujących się reformami systemu prawnego. W 1986 została powołana w skład Najwyższej Rady Sądownictwa[2]. Była działaczką Włoskiej Partii Socjalistycznej[3]. W 1992 dołączyła do administracji rządowej Giuliana Amato[2]. Od kwietnia 1993 do maja 1994 sprawowała urząd ministra spraw społecznych w rządzie Carla Azeglia Ciampiego[4]. W latach 1996–2005 była sędzią Sądu Konstytucyjnego, w 2005 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej tej instytucji. Związana później z Partią Demokratyczną, współtworzyła statut tego ugrupowania[2].

Odznaczona Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fernanda Contri na stronie Senatu XI kadencji. [dostęp 2018-02-10]. (wł.).
  2. a b c d e Curriculum. depuratore.sv.it. [dostęp 2018-02-10]. (wł.).
  3. XLVI Congresso del PSI (straordinario). radioradicale.it, 28 czerwca 1991. [dostęp 2018-02-10]. (wł.).
  4. Fernanda Contri. camera.it. [dostęp 2018-02-10]. (wł.).