Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fenomorfan
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(4bR,8aR,9R)-11-fenyloetylo-6,7,8,8a,9,10-heksahydro-5H-9,4b-(epiminoetano)fenantren-3-ol
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C24H29NO
|
Masa molowa
|
347,49 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
468-07-5
|
PubChem
|
5362458
|
SMILES
|
C1CC[C@@]23CCN([C@@H]([C@@H]2C1)CC4=C3C=C(C=C4)O)CCC5=CC=CC=C5
|
|
InChI
|
InChI=1S/C24H29NO/c26-20-10-9-19-16-23-21-8-4-5-12-24(21,22(19)17-20)13-15-25(23)14-11-18-6-2-1-3-7-18/h1-3,6-7,9-10,17,21,23,26H,4-5,8,11-16H2/t21-,23 ,24 /m0/s1
|
InChIKey
|
CFBQYWXPZVQQTN-QPTUXGOLSA-N
|
|
|
|
Fenomorfan – organiczny związek chemiczny stosowany jako syntetyczny lek opioidowy. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[1]. W Polsce jest w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2].