Przejdź do zawartości

Federico Crescentini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federico Crescentini
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1982
San Marino

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 2006
Acapulco

Wzrost

182 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Piacenza Calcio
–2001 AS Virtus Villa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2003 AS Virtus Villa
2003–2006 SP Tre Fiori[a]
2003–2004 ACD Virtus San Mauro a Mare
2004–2006 Real Misano
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2000  San Marino U-18 6 (0)
2002–2003  San Marino U-21 7 (0)
2002–2006  San Marino 8 (0)
W sumie: 21 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Medal za Dzielność

Federico Crescentini (ur. 13 kwietnia 1982 w San Marino, zm. 13 grudnia 2006 w Acapulco) – sanmaryński piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant San Marino w latach 2002–2006.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako nastolatek szkolił się we włoskich klubach Piacenza Calcio oraz AS Virtus Villa. W sezonie 2001/02 został włączony do składu seniorskiego zespołu AS Virtus Villa, rywalizującego na poziomie Promozione Emilia-Romagna. Przed sezonem 2003/04 został zawodnikiem SP Tre Fiori (Campionato Sammarinese). Dzięki zezwalającym na to przepisom FSGC, będąc zarejestrowanym w tym klubie, występował jednocześnie w ACD Virtus San Mauro a Mare (2003–2004, Promozione Emilia-Romagna) i Realu Misano (2004–2006, Eccellenza Emilia-Romagna)[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Crescentini w latach 1998–2000 wystąpił sześciokrotnie w reprezentacji San Marino U-18 podczas trzech turniejów kwalifikacyjnych do Mistrzostw Europy. Jego debiut w międzynarodowych rozgrywkach miał miejsce 28 października 1998 w przegranym 0:6 meczu z Belgią U-18. W latach 2002–2003 grał w kadrze U-21, dla której rozegrał 7 spotkań w kwalifikacjach Mistrzostw Europy 2004.

21 maja 2002 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji San Marino w przegranym 0:1 towarzyskim meczu z Estonią w Serravalle[2]. W spotkaniu tym pojawił się na boisku w 67. minucie, zmieniając Giacomo Maianiego[2]. Ze swoją drużyną narodową wziął udział w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2006 oraz kwalifikacjach do Mistrzostw Europy 2008. Ogółem w latach 2002–2006 zanotował w reprezentacji 8 występów, nie zdobył żadnej bramki.

Okoliczności śmierci i upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

13 grudnia 2006 podczas urlopu w Meksyku Crescentini utonął w Oceanie Spokojnym[3]. Podczas spaceru na plaży Bocana w Acapulco[4] fala zmyła do wody jego oraz jego towarzyszkę, obywatelkę Meksyku[1][3]. Crescentini, będący instruktorem pływania, pomógł kobiecie wydostać się na brzeg, jednak z powodu wycieńczenia organizmu został pochłonięty przez prąd morski i zaginął[1][3]. Jego ciało odnaleziono dwa dni później na plaży Ventura w miejscowości Colonia Juan Nepomuceno Álvarez (Guerrero), ok. 105 km od miejsca zdarzenia[5]. Jego pogrzeb odbył się w kościele Św. Wawrzyńca w Montegiardino, gdzie pochowano go na lokalnym cmentarzu parafialnym[3][6].

W marcu 2007 roku sanmaryński Kongres Stanu przyznał mu pośmiertnie Medal za Dzielność pierwszej klasy – najwyższe cywilne odznaczenie[7][8]. 7 lutego 2007 przed rozpoczęciem meczu San Marino-Irlandia oba zespoły z czarnymi opaskami na rękach uczciły minutą ciszy Crescentiniego oraz włoskiego policjanta Filippo Racitiego, zabitego pięć dni wcześniej przez pseudokibiców po spotkaniu Calcio Catania-US Città di Palermo[9]. Ceremonia odbyła się na wniosek prezesa FSGC Giorgio Crescentiniego[9]. W kwietniu 2008 roku władze Fiorentino przemianowały nazwę tamtejszego stadionu na Campo sportivo di Fiorentino Federico Crescentini[10]. W grudniu tego samego roku FSGC zainicjowała coroczny młodzieżowy turniej piłkarski Trofeo Paolo e Federico Crescentini[11], poświęcony również jego tragicznie zmarłemu kuzynowi Paolo (1991–2005)[12]. W listopadzie 2014 roku kapitan reprezentacji San Marino Andy Selva zadedykował mu remis w meczu z Estonią (0:0) w eliminacjach Mistrzostw Europy 2016[13], w którym San Marino zdobyło pierwszy w historii punkt w kwalifikacjach mistrzostw Europy[14].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był bratankiem Giorgio Crescentiniego, byłego kapitana regenta (1984) i prezesa FSGC w latach 1985–2017[9].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Giovane sammarinese disperso nel mare del Messico. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  2. a b San Marino vs Estonia - International football match report. eu-football.info. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  3. a b c d Sammarinese mourn Crescentini. uefa.com. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  4. Murió en Acapulco el futbolista de San Marino Federico Crescentini. mediotiempo.com. [dostęp 2023-01-26]. (hiszp.).
  5. Ritrovato il corpo di Federico Crescentini. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  6. Medaglia al valore per Federico Crescentini: La proposta del Congresso. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  7. Medaglia al merito per Federico Crescentini. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  8. Federico Crescentini, medaglia alla memoria. libertas.sm. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  9. a b c Staunton seeks serene show in uneasy times. independent.co.uk. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  10. Lo stadio di Federico. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  11. Calcio U21: Iniziato il Trofeo Paolo e Federico Crescentini. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  12. Oggi i funerali del giovane di Serravalle. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-26]. (wł.).
  13. San Marino - Estonia: La notte in cui facemmo la storia. sanmarinortv.sm. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  14. El. ME: Niespodzianki, sensacje i pewniaki. San Marino przerwało passę 61 porażek!. przegladsportowy.pl. [dostęp 2023-01-26]. (pol.).
  1. W latach 2003–2006, będąc graczem SP Tre Fiori, występował jednocześnie w ACD Virtus San Mauro a Mare i Realu Misano. Przepisy FSGC dopuszczały możliwość jednoczesnych występów zawodnika w innym klubie, niezrzeszonym w federacji

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]