Fajiz as-Sarradż
Fajiz as-Sarradż (2017) | |
Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1960 |
---|---|
Przewodniczący Rady Prezydenckiej | |
Okres |
od 12 marca 2016 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Libii | |
Okres |
od 12 marca 2016 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
Poprzednik | |
Następca |
Fajiz as-Sarradż (arab. فايز السراج, ur. 20 lutego 1960 w Trypolisie) – libijski polityk, w latach 2016–2021 przewodniczący Rady Prezydenckiej i premier Libii.
Kariera polityczna
[edytuj | edytuj kod]W latach 2012–2014 był deputowanym do Powszechnego Kongresu Narodowego z Trypolisu, natomiast od 2014 jest deputowanym do Izby Reprezentantów. Na podstawie ustaleń pokojowych z 17 grudnia 2015 pomiędzy stronami walczącymi w wojnie domowej został desygnowany na stanowisko premiera w Rządzie Jedności Narodowej[2]. 19 stycznia 2016 skład jego gabinetu został zaprezentowany i zaakceptowany przez walczące ze sobą parlamenty[3]. 25 stycznia 2016 Izba Reprezentantów wyraziła wotum nieufności wobec gabinetu as-Sarradża stosunkiem głosów 89 do 15 oraz zerwała porozumienie pokojowe z Powszechnym Kongresem Narodowym[4].
Kolejne rundy negocjacyjne pomiędzy stronami konfliktu doprowadziły do wyłonienia nowego składu gabinetu, tym razem złożonego z 18 ministrów[5]. As-Sarradż ponadto miał objąć stanowisko przewodniczącego Rady Prezydenckiej – kolegialnego organu wykonującego zadania głowy państwa[6]. 12 marca 2016 rząd został sformowany i wezwał rywalizujące parlamenty do uznania jego władzy. Pomimo obustronnego poparcia, Izba Reprezentantów i rząd Abd Allaha as-Saniego wstrzymali się od głosowania nad wotum zaufania dla nowego gabinetu. W Bengazi doszło do protestów przeciwko rządowi jedności narodowej[7]. 17 marca 2016 premier zapowiedział przeniesienie siedziby nowego rządu z Tunisu do Trypolisu[8]. 30 marca 2016 rząd as-Sarradża powrócił do stolicy Libii[9].
5 kwietnia 2016 samozwańczy rząd Chalify al-Ghuwajla, lojalny wobec Powszechnego Kongresu Narodowego podjął decyzję o samorozwiązaniu i przekazaniu nowemu gabinetowi pełni władzy[10]. Jednocześnie nielegalny parlament rozwiązano, co umocniło pozycję premiera i otworzyło drogę do realizacji planu pokojowego zaproponowanego przez ONZ[11].
W następstwie uprzedniej rezygnacji as-Sarradża, 5 lutego 2021 Abd al-Hamid ad-Dubajba został desygnowany do objęcia stanowiska premiera, natomiast Muhammad al-Manfi do objęcia stanowiska przewodniczącego Rady Prezydenckiej[12]. As-Sarradż zakończył pełnienie funkcji przewodniczącego Rady Prezydenckiej 10 marca, a funkcji premiera 15 marca[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przewodniczący Izby Reprezentantów wykonujący obowiązki głowy państwa
- ↑ Libye: signature d’un accord de réconciliation déjà contesté
- ↑ Libye : formation d'un nouveau gouvernement d'union nationale sous l'égide de l'ONU
- ↑ Libijski parlament odrzucił wspierany przez ONZ rząd jedności narodowej
- ↑ Libya MPs voice support for unity government, news.yahoo.com, 2016-02-24
- ↑ Libya’s Unity Government move to Tripoli meets serious hurdles, newsghana.com.gh, 2016-03-19
- ↑ Ayman Amzein , Anti-Serraj protestors in Benghazi call for military council to govern Libya as Thinni says his administration remains in power [online], Libya Herald, 18 marca 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-19] (ang.).
- ↑ Libya's U.N.-backed government to move to Tripoli within days: PM, REUTERS, 2016-03-17
- ↑ Support grows for Libya's new unity government, dailymail.co.uk, 2016-04-01
- ↑ Libia.Samozwańczy parlament oddaje władzę rządowi jedności narodowej [online], Wyborcza.pl, 5 kwietnia 2016 [dostęp 2016-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-08] .
- ↑ Tripoli’s National Salvation Government quits, Libyan Express, 2016-04-05
- ↑ UN-led Libya forum selects new interim government. aljazeera.com, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-02-22]. (ang.).
- ↑ Countries L § Libya. Rulers. [dostęp 2021-07-19]. (ang.).