Przejdź do zawartości

Fade to Black

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fade to Black
Wykonawca singla
z albumu Ride the Lightning
Metallica
Wydany

30 września 1984

Nagrywany

20 lutego14 marca 1984

Gatunek

heavy metal

Długość

6:55

Wydawnictwo

Elektra Records

Producent

Metallica

Format

winyl

Autor

James Hetfield, Lars Ulrich, Cliff Burton, Kirk Hammett

Singel po singlu
For Whom the Bell Tolls
(1984)
„Fade to Black”
(1985)
Master of Puppets
(1986)

Fade to Black – pierwsza heavymetalowa[1] ballada[2][3] zespołu Metallica zamieszczona w 1984 roku na albumie Ride the Lightning.

Kompozycja

[edytuj | edytuj kod]

Utwór rozpoczyna się spokojnym riffem gitary akustycznej oraz powolnym solo Kirka. Po zwrotkach, pojawiają się ciężkie riffy gitarowe napisane przez Hammetta. W bridge’u, następuje zmiana tempa na bardziej żywe niż to w pierwszej części utworu. Pojawia się w nim także mała harmonia gitarowa (skomponowana przez Cliffa Burtona), po której można usłyszeć kolejną solówkę Kirka Hammetta, która jest o wiele dłuższa i znacznie szybsza od pierwszej. Została ona sklasyfikowana przez magazyn „Guitar World” na 24. miejscu listy „100. najlepszych gitarowych solówek”[4].

Słowa utworu ukazują myśli samobójcy, spokojnie żegnającego się ze światem, z którym nie chce mieć już nic wspólnego. Piosenka nie została zaakceptowana przez niektórych fanów zespołu, uważających, że napisanie tej ballady było ruchem komercyjnym[5]. James Hetfield tłumaczył nagranie piosenki niechęcią zespołu do zamykania się w jednej ścisłej konwencji[6].

Hetfield napisał słowa piosenki po dość smutnym zdarzeniu, kiedy to po koncercie zespołu została okradziona ciężarówka w której był cały sprzęt z wyjątkiem gitar, które muzycy schowali w obawie przed zimnem. Wtedy Metalliki nie było stać na nowy sprzęt i cały zespół mocno się przejął, a James napisał „Fade to Black”[7].

Utwór na koncertach

[edytuj | edytuj kod]

„Fade to Black” jest niemal zawsze grany na koncertach zespołu. Bardzo często samej muzyce towarzyszą pokazy pirotechniczne. 8 sierpnia 1992 roku w trakcie wykonywania „Fade to Black” na koncercie w kanadyjskim Montrealu, James Hetfield przeżył wypadek, którego powodem był brak porozumienia między pirotechnikami a formacją. Wokalista Metalliki stanął w miejscu, w którym zamieszczone były ładunki. W momencie ich wybuchu uległ poparzeniom.

30 listopada 2000 roku w Los Angeles utwór został zagrany na „VH-1 Awards”. Stało się tak dzięki oddaniu fanów, którzy głosowali na ten utwór. Był to zarazem ostatni występ na żywo Jasona Newsteda jako ówczesnego członka zespołu Metallica.

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]

Wykonawcy

[edytuj | edytuj kod]

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tim Grierson: Top 10 Rock Songs About Death and Dying. rock.about.com. [dostęp 2014-08-08]. (ang.).
  2. Metallica „Ride The Lightning”. rockmagazyn.pl. [dostęp 2014-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-11)]. (pol.).
  3. Igor Stefanowicz: Metallica: Ride The Lightning. terazrock.pl. [dostęp 2014-08-08]. (pol.).
  4. 100 Greatest Guitar Solos. guitar.about.com. [dostęp 2014-08-05]. (ang.).
  5. Ride the Lightning. Encycmet.com. [dostęp 2007-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]. (ang.).
  6. Metallica > Dyskografia > Ride the Lightning. Overkill.pl, 22 września 2004. [dostęp 2007-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-03)].
  7. Fade To Black. [w:] J. Hetfield’s comment [on-line]. encycmet.com. [dostęp 2014-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]