Przejdź do zawartości

Explorer 18

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Explorer 18
Ilustracja
Inne nazwy

Interplanetary Monitoring Platform IMP-A, IMP 1, S-74, S00693

Indeks COSPAR

1963-046A

Zaangażowani

NASA

Rakieta nośna

Thor Delta C

Miejsce startu

Cape Canaveral Space Force Station, USA

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

4395 km

Apogeum

192 003 km

Okres obiegu

5606 min

Nachylenie

35,2°

Mimośród

0,896942

Czas trwania
Początek misji

27 listopada 1963 02:30:01 UTC

Koniec misji

10 maja 1965

Powrót do atmosfery

grudzień 1965[1]

Wymiary
Masa całkowita

62 kg

Explorer 18amerykański satelita programu Explorer, pierwszy z serii Interplanetary Monitoring Platform, IMP. Wykonywał badania przestrzeni międzyplanetarnej, plazmy, promieni kosmicznych, pół magnetycznych i cząstek energetycznych w polach magnetycznych.

Naukowiec sprawdza satelitę Explorer 18

Początkowe parametry lotu statku: apogeum – 4395 km, o godzinie 10:20 czasu lokalnego, prędkość obrotowa 22 obr./min, kierunek osi obrotu na sferze niebieskiej: 115° rektascensji, -25° deklinacji.

Wystrzelenie satelity Explorer 18

Normalna sekwencja telemetrii trwała 81,9 s i składała się z 796 bitów danych. Co trzecią sekwencję nadawana była sekwencja danych analogowych z magnetometru, trwająca również 81,9 s.

Statek pracował normalnie do 30 maja 1964. Następnie z przerwami do 10 maja 1965, po czym zaprzestano jego użytkowania. Najbardziej użyteczne dane zostały odebrane do 30 maja 1964.

Zbudowany przez Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda. Zasilany akumulatorami chemicznymi i bateriami słonecznymi.

Ładunek

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 295.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]