Explorer 18
Inne nazwy |
Interplanetary Monitoring Platform IMP-A, IMP 1, S-74, S00693 |
---|---|
Indeks COSPAR |
1963-046A |
Zaangażowani | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum |
4395 km |
Apogeum |
192 003 km |
Okres obiegu |
5606 min |
Nachylenie |
35,2° |
Mimośród |
0,896942 |
Czas trwania | |
Początek misji |
27 listopada 1963 02:30:01 UTC |
Koniec misji |
10 maja 1965 |
Powrót do atmosfery |
grudzień 1965[1] |
Wymiary | |
Masa całkowita |
62 kg |
Explorer 18 – amerykański satelita programu Explorer, pierwszy z serii Interplanetary Monitoring Platform, IMP. Wykonywał badania przestrzeni międzyplanetarnej, plazmy, promieni kosmicznych, pół magnetycznych i cząstek energetycznych w polach magnetycznych.
Początkowe parametry lotu statku: apogeum – 4395 km, o godzinie 10:20 czasu lokalnego, prędkość obrotowa 22 obr./min, kierunek osi obrotu na sferze niebieskiej: 115° rektascensji, -25° deklinacji.
Normalna sekwencja telemetrii trwała 81,9 s i składała się z 796 bitów danych. Co trzecią sekwencję nadawana była sekwencja danych analogowych z magnetometru, trwająca również 81,9 s.
Statek pracował normalnie do 30 maja 1964. Następnie z przerwami do 10 maja 1965, po czym zaprzestano jego użytkowania. Najbardziej użyteczne dane zostały odebrane do 30 maja 1964.
Zbudowany przez Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda. Zasilany akumulatorami chemicznymi i bateriami słonecznymi.
Ładunek
[edytuj | edytuj kod]- Próbnik elektrostatyczny
- Magnetometr transduktorowy (typu fluxgate)
- Eksperyment badania energii i zasięgu promieni kosmicznych
- Detektor promieni kosmicznych
- Komora jonizacyjna i liczniki GM
- Detektor protonów wiatru słonecznego
- Klatka Faradaya
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 295.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jonathan's Space Home Page (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)
- Encyclopedia Astronautica (ang.)