Eustaquio Ilundáin y Esteban

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	13 marca 1905
Konsekrator	José Cadena y Eleta
Współkonsekratorzy	José López Mendoza y García; José María Salvador y Barrera
Konsekrowani biskupi
Sabas Sarasola Esparza	1923
Balbino Santos Olvera	1935
Współkonsekrowani biskupi
Severo Araújo y Silva	1906
Santiago Ozcoidi y Udave	1907
Manuel Lago y González	1910
Felipe Joaquín Oláiz y Zabalza	1914

Eustaquio Ilundáin y Esteban
	Kardynał prezbiter
	Omnia honeste et secundum ordinem fiant
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	20 września 1862 ; Pampeluna
Data i miejsce śmierci	10 sierpnia 1937 ; Sewilla
Miejsce pochówku	Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli
	Arcybiskup Sewilli
Okres sprawowania	1920–1937
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	10 kwietnia 1886
Nominacja biskupia	14 listopada 1904
Sakra biskupia	13 marca 1905
Kreacja kardynalska	30 marca 1925; Pius XI
Kościół tytularny	S. Lorenzo in Panisperna
	Multimedia w Wikimedia Commons

Eustaquio Ilundáin y Esteban (ur. 20 września 1862 w Pampeluna, zm. 10 sierpnia 1937 w Sewilli) – hiszpański duchowny katolicki, arcybiskup Sewilli, kardynał.

Święcenia kapłańskie przyjął 10 kwietnia 1886 roku w Pampelunie. Wykładowca w seminarium duchownym w Pampelunie, dyrektor szkoły i rektor seminarium duchownego w Segowia. 14 listopada 1904 roku otrzymał nominację na biskupa Ourense.

Sakrę biskupią przyjął 13 marca 1905 roku w Pampelunie z rąk bp José Cadena Eleta biskupa Vitoria. 16 grudnia 1920 roku przeniesiony na stolicę metropolitalną w Sewilli.

Na konsystorzu 30 marca 1925 roku papież Pius XI wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem kardynała prezbitera San Lorenzo in Panisperna.

Zmarł 10 sierpnia 1937 roku w Sewilli. Pochowano go w archikatedrze metropolitalnej Sewilli.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
Sylwetka na stronie Davida M Cheneya

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Luis Ladaria Ferrer (2018) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)