Przejdź do zawartości

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Ilustracja
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (2009)
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1962
Wólka Krowicka

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Ważne dzieła

Piosenka o zależnościach i uzależnieniach

Nagrody

Nagroda Literacka Gdynia (2006, 2009), Nagroda Literacka „Nike” (2009)

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (ur. 12 listopada 1962 w Wólce Krowickiej[1]) – polski poeta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Ukrainki i Polaka[2]. W dzieciństwie mieszkał w okolicach Przemyśla[3]. Absolwent filologii polskiej na UMCS. Tamże rozpoczął, lecz nie ukończył studiów doktoranckich[2]. Debiutował w „Akcencie” nr 4 z 1989 roku[4]. W latach 1990–2003 współpracował z kwartalnikiem literackim „Kresy”. Od 1991 roku mieszka w Warszawie[2], od 1993 roku jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[2]. Jest członkiem kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej.

Jego poezja, łącząca tradycję (m.in. metafizycznej poezji baroku[3]) ze współczesną dykcją, doczekała się wielu recenzji i opracowań. Zdaniem Piotra Matywieckiego można wyróżnić trzy główne tematy w jego poezji: chorobę/agonię/śmierć, seksualną tożsamość podmiotu lirycznego oraz prowincjonalne życie codzienne[3]. Poeta łączy w swej poezji nie tylko fascynację konceptyzmem, marinizmem, ale także nadaje swym wierszom muzyczność (wiersze meliczne[3]) i nacechowanie filozoficzne. Wśród czytelników fascynujących się tą poezją znalazł się także Czesław Miłosz, który osobiście nagrodził poetę[2][1].

Utwory

[edytuj | edytuj kod]

Poezja

[edytuj | edytuj kod]

Wybory wierszy

[edytuj | edytuj kod]
  • Zaplecze, Biuro Literackie, Legnica 2002.

Antologie

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Odniesienia w kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Łódzki Teatr Napięcie w 2007 roku wystawił sztukę Przewodnik dla bezdomnych (na podstawie zbioru Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania oraz twórczości Arthura Rimbauda) z muzyką zespołu The Homeless Band.

Skupieni wokół pisma „Ha!art” młodzi krytycy poświęcili Tkaczyszynowi-Dyckiemu książkę Jesień już Panie a ja nie mam domu. Eugeniusz Tkaczyszyn Dycki i krytycy (2001)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Eugeniusz TKACZYSZYN-DYCKI, [w:] Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [online], sppwarszawa.pl [dostęp 2023-09-24].
  2. a b c d e Barbara Marzęcka, Eugeniusz TKACZYSZYN-DYCKI, [w:] Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku [online], www.ppibl.ibl.waw.pl [dostęp 2023-09-24].
  3. a b c d Piotr Matywiecki, Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki. Życie i twórczość [online], Culture.pl, grudzień 2006 [dostęp 2023-09-24] (pol.).
  4. „Akcent” nr 4 z 1989 roku (pdf).
  5. Gdyby ktoś o mnie pytał :: Biuro Literackie [online] [dostęp 2023-09-24] (pol.).
  6. Ciało wiersza :: Biuro Literackie [online] [dostęp 2023-09-24] (pol.).
  7. Euganiusz Tkaczyszyn-Dycki we „Free Over Blood. New Polish Series”. [dostęp 2012-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-08)].
  8. Eugeniusz TKACZYSZYN-DYCKI: Ciało wiersza :: Biuro Literackie [online] [dostęp 2023-09-24] (pol.).
  9. Laureaci Nagrody Literackiej Gdynia (Onet.pl 7.12.2006). [dostęp 2009-06-16].
  10. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki [online], Petrarca Netz [dostęp 2023-09-24] (niem.).
  11. Nagroda Literacka Gdynia dla Tkaczyszyn-Dyckiego, Świetlickiego i Poprzęckiej (Wyborcza.pl 15.06.2009). [dostęp 2009-06-16].
  12. Nagroda Nike 2009. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
  13. Laureaci | Silesius. silesius.wroclaw.pl. [dostęp 2015-07-15].
  14. Orfeusz – Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego 2015 – nominowani [online], www.orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2015-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-01].
  15. nominacje do Nagrody Literackiej Nike 2015. culture.pl. [dostęp 2015-07-26].
  16. Nagroda im. Wisławy Szymborskiej [online], nagrodaszymborskiej.pl [dostęp 2017-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-27] (pol.).
  17. Nike 2017 – nominacje [online], wyborcza.pl, 18 maja 2017 [dostęp 2017-05-18].
  18. Silesius 2020 – nominacje [online], silesius.wroclaw.pl [dostęp 2020-06-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny. Tom 2, wyd. IBL PAN, Warszawa 2014
  • Hasło w Leksykonie Lublin
  • Jesień już Panie a ja nie mam domu. Eugeniusz Tkaczyszyn Dycki i krytycy, pod red. Grzegorza Jankowicza, Kraków 2001.
  • Pokarmy. Szkice o twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, red. Piotr Śliwiński, Poznań 2012.
  • Krzysztof Hoffmann, Dubitatio. O poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Szczecin, Bezrzecze 2012.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]