Przejdź do zawartości

Eugenia Szaniawska-Wysocka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugenia Szaniawska-Wysocka
Data urodzenia

17 grudnia 1920

Data i miejsce śmierci

24 maja 2007
Warszawa

Typ głosu

sopran

Zawód

śpiewaczka, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Grób Eugenii Szaniawskiej-Wysockiej na cmentarzu Bródnowskim

Eugenia Szaniawska-Wysocka (ur. 17 grudnia 1920[1], zm. 24 maja 2007 w Warszawie) – polska artystka śpiewaczka (sopran), pedagog.

Artystka była związana z estradą filharmoniczną, w latach 50. XX wieku często gościła na antenie Polskiego Radia. Wielokrotnie była laureatką konkursów śpiewaczych w kraju i zagranicą. Od 1959 do 1978 uczyła śpiewu w Teatrze Wielkim w Warszawie. Równolegle od 1964 do 1992 wykładała śpiew solowy w warszawskiej Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina. Jej praca pedagogiczna znalazła odzwierciedlenie w uhonorowaniu Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 140-lecia Teatru Wielkiego w Warszawie oraz szeregiem odznaczeń i dyplomów. Była członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. Po uroczystościach pogrzebowych, które miały miejsce 1 czerwca 2007 Eugenia Szaniawska-Wysocka została pochowana na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 9D-V-15)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b śp. Eugenia Szaniawska-Wysocka ur. 1920-12-17 zm. 2007-05-24 poch. 2007-06-01. brodnowski.grobonet.com. [dostęp 2023-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-10)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]