Ettore Messina
Olimpia Mediolan | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kariera | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aktywność |
od 1980 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ettore Messina (ur. 30 września 1959 w Katanii) – utytułowany włoski trener koszykówki, w latach 2009–11 szkoleniowiec Realu Madryt[1]. Czterokrotny zwycięzca rozgrywek Euroligi – dwukrotnie z Virtusem Bolonia i tyle samo razy z CSKA Moskwa[2]. Obecnie trener włoskiej Olimpii Mediolan.
Kariera zawodnicza
[edytuj | edytuj kod]Ettore Messina swoją karierę zawodniczą rozpoczął w 1976 roku. Jego pierwszym klubem był wenecki Reyer. Po czterech latach gry w zespole juniorów przeniósł się do Supergi Mestre. Tam nie mógł przebić się do drużyny seniorów, więc w wieku 23 lat, w 1982 roku, zakończył karierę zawodniczą.
Początki kariery trenerskiej
[edytuj | edytuj kod]W sezonie 1982/1983 był asystentem trenera Fantoni Udine. Od następnego sezonu przeniósł się do bardziej utytułowanego Virtusu Bolonia, gdzie przez sześć lat był asystentem czterech trenerów: Włochów Alberto Bucciego (1983-85) i Alessandro Gamby (1985-87), Jugosłowianina Krešimira Ćosicia oraz Amerykanina Boba Hilla (1988-89).
Virtus Bolonia
[edytuj | edytuj kod]W 1989 roku został pierwszym trenerem bolońskiego klubu. Był nim przez kolejne cztery lata. W tym czasie Vitus zdobył mistrzostwo i puchar Włoch, a także Puchar Saporty.
Reprezentacja Włoch
[edytuj | edytuj kod]W 1993 roku został selekcjonerem reprezentacji Włoch. Funkcję tę pełnił do 1997 roku. W tym czasie zdobył m.in. złoty medal Igrzysk Śródziemnomorskich (1993) i srebrny Mistrzostw Europy (1997).
Powrót do Bolonii
[edytuj | edytuj kod]W 1997 roku ponownie został trenerem Virtusu Bolonia. Zdobył z nim trzy mistrzostwa kraju, trzy puchary i dwukrotnie wygrał Euroligę w sezonach: 1997/98 i 2000/01. Poważne kłopoty finansowe klubu spowodowały jego degradację do drugiej ligi, co skłoniło Messinę do przyjęcia posady trenera Benettonu Treviso.
Benetton Treviso
[edytuj | edytuj kod]Messina trenował Benetton Treviso w latach 2002–2005. W tym czasie klub stał się jednym z najlepszych zespołów we Włoszech. Wraz z nią wygrał ligę oraz trzy puchary Włoch. W Eurolidze zaszedł do Final Four w roku 2003.
CSKA Moskwa
[edytuj | edytuj kod]W 2005 roku podpisał kontrakt z CSKA Moskwa. W Rosji przepracował cztery lata: czterokrotnie zdobył mistrzostwo Rosji, dwukrotnie Puchar Rosji, czterokrotnie dotarł do Final Four Euroligi, dwukrotnie je wygrywając (sezony 2005/06 i 2007/08). W tym czasie CSKA Moskwa była jedną z najlepszych drużyn w Europie. Zmniejszenie budżetu moskiewskiego klubu, spowodowane wycofaniem się głównego sponsora, skłoniło Ettorego Messinę do opuszczenia stolicy Rosji, mimo iż miesiąc wcześniej, w maju 2009 roku, przedłużył umowę z CSKA[3].
Real Madryt
[edytuj | edytuj kod]18 czerwca 2009 roku oficjalna strona internetowa Realu Madryt ogłosiła, iż Messina został nowym trenerem klubu. Dzień później Sycylijczyk podpisał trzyletni kontrakt, który obowiązywał do końca sezonu 2011/12[4]. Tego samego dnia na Estadio Santiago Bernabéu odbyła się jego oficjalna prezentacja[5], po której udał się na pierwszą konferencję prasową jako trener madryckiego klubu[6]. W pierwszym sezonie pracy w Madrycie nie wygrał żadnego trofeum[7]. W trakcie drugiego, 4 marca 2011 roku, zrezygnował ze stanowiska trenera Realu[8]. Następcą Messiny został jego dotychczasowy asystent, Emanuele Molin.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod](* – osiągnięcia jako asystent trenera)
Drużynowe
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwo:
- Euroligi (1998, 2001, 2006, 2008)
- VTB (2008, 2013, 2014)
- Rosji (2006–2009, 2013, 2014)
- Włoch (1984*, 1993, 1998, 2000–2003)
- igrzysk śródziemnomorskich (1993)
- turnieju 3x Torneo CAM (2009–2011)
- Wicemistrzostwo:
- Europy (1997)
- igrzysk dobrej woli (1994)
- Włoch (2021)
- turnieju Przyjaźń-84 (1994)
- 3. miejsce w Eurolidze (2021)
- Puchar:
- Superpuchar Włoch (2002)
Nagrody indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- Trener roku:
- Euroligi (2006, 2008)
- ligi:
- rosyjskiej (2006–2009)
- włoskiej (1998, 2001, 2005)
- Europejski trener roku (1998)
- Włoski trener roku:
- (1990, 1993)
- juniorów (1984–1986)
- Trofeum imienia Aleksandra Gomelskiego za sezon 2005/06
- Zaliczony do:
- grona 50 największych osobowości w historii Euroligi (2008)
- Włoskiej Galerii Sław koszykówki (2008)
- Galerii Sław ligi VTB – VTB United League Hall of Fame (2019)[9]
- Asystent trenera podczas meczu gwiazd NBA (2016)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ettore Messina nowym trenerem Realu Madryt. RealMadrid.pl, 2009-06-18. [dostęp 2009-06-21].
- ↑ Ettore, Messina. Euroleague. [dostęp 2011-05-25]. (ang.).
- ↑ Messina opuścił Real. Eurosport, 2011-03-05. [dostęp 2011-05-25].
- ↑ Ettore Messina podpisał kontrakt z Realem Madryt. RealMadrid.pl, 2009-06-19. [dostęp 2009-06-22].
- ↑ Oficjalna prezentacja Ettorego Messiny. RealMadrid.pl, 2009-06-19. [dostęp 2009-06-22].
- ↑ Messina: Musimy stworzyć drużynę. RealMadrid.pl, 2009-06-19. [dostęp 2009-06-22].
- ↑ marthen: Ettore Messina opuszcza Real Madryt. RealMadrid.pl, 2011-03-04. [dostęp 2011-05-25].
- ↑ Official Announcement. RealMadrid.com, 2011-03-04. [dostęp 2011-05-25]. (ang.).
- ↑ VTB United League first Hall of Fame class. eurohoops.net. [dostęp 2021-06-22]. (ang.).