Eric De Vlaeminck

Eric De Vlaeminck

Eric De Vlaeminck, rok 1970, wyścig Amstel Gold Race
Data i miejsce urodzenia	23 marca 1945 Eeklo
Data i miejsce śmierci	4 grudnia 2015 Wilskerke
Dorobek medalowy
Reprezentacja Belgia Mistrzostwa świata w kolarstwie przełajowym złoto Beasain 1966 Elite złoto Luksemburg 1968 Elite złoto Magstadt 1969 Elite złoto Zolder 1970 Elite złoto Apeldoorn 1971 Elite złoto Praga 1972 Elite złoto Londyn 1973 Elite brąz Hanower 1977 Elite

Eric De Vlaeminck (ur. 23 marca 1945 w Eeklo, zm. 4 grudnia 2015 w Wilskerke) – belgijski kolarz przełajowy i szosowy, wielokrotny medalista przełajowych mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Eric De Vlaeminck osiągnął w 1966 roku, kiedy zdobył złoty medal w kategorii elite podczas przełajowych mistrzostw świata w Beasain. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio Szwajcara Hermanna Gretenera oraz Rolfa Wolfshohla z RFN. Został tym samym pierwszym w historii belgijskim mistrzem świata w kolarstwie przełajowym. Podczas mistrzostw świata w Zurychu w 1967 roku był piąty, jednak na kolejnych sześciu imprezach: MŚ w Luksemburgu (1968), MŚ w Magstadt (1969), MŚ w Zolder (1970), MŚ w Apeldoorn (1971), MŚ w Pradze (1972) i MŚ w Londynie (1973) był niepokonany. Dzięki temu do dziś pozostaje najbardziej utytułowanym kolarzem przełajowym w historii i jedynym, który zdobył mistrzostwo świata w tej dyscyplinie sześć razy z rzędu. Ostatni medal w karierze wywalczył w 1977 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Hanowerze był trzeci. W zawodach tych lepsi okazali się jedynie dwaj Szwajcarzy: Albert Zweifel oraz Peter Frischknecht. Wielokrotnie zdobywał medale przełajowych mistrzostw Belgii, w tym pięć złotych.

De Vlaeminck startował także na szosie, zajmując między innymi pierwsze miejsce w Driedaagse van West-Vlaanderen, Ronde van België i Kampioenschap van Vlaanderen w 1969 roku oraz wyścigu Paryż-Luksemburg rok później. Był też między innymi drugi w La Flèche Wallonne i trzeci w wyścigu Gandawa-Wevelgem w 1969 roku. Trzykrotnie startował w Tour de France, najlepszy wynik osiągając w 1968 roku, kiedy wygrał jeden etap i zajął 51. miejsce w klasyfikacji generalnej. W tym samym roku brał też udział w Vuelta a España, ale nie ukończył rywalizacji. Nigdy nie zdobył medalu na szosowych mistrzostwach świata. Nigdy też nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich. W 1980 roku zakończył karierę.

Jego młodszy brat, Roger, również był kolarzem.

Bibliografia

• Profil na cyclingarchives.com (ang.)
• Profil na the-sports.org (ang.)
• Profil na cyclingarchives.com (ang.)