Ergazjofigofit

Ergazjofigofit – gatunek rośliny uprawnej obcego pochodzenia, który przejściowo dziczeje. Ergazjofigofity zwykle pojawiają się w siedliskach naturalnych lub półnaturalnych wokół terenów upraw danego gatunku, ale nie udaje im się trwale zadomowić. Gatunki te zwykle nie mają szans na przejście całego cyklu rozwojowego w określonych warunkach klimatycznych i w krótkim czasie zanikają ze stanowisk spontanicznych. Nielicznym jednak, czy to w wyniku skrzyżowania z rodzimymi gatunkami, czy też korzystnych dla nich zmian w środowisku, udaje się czasami trwale zaaklimatyzować.

Ergazjofigofity we florze polskiej

Według badań Krzysztofa Rostańskiego z 1989 r. w polskiej florze było 149 ergazjofigofitów. Liczba ta jednak zmienia się ciągle. Ergazjofigofity wraz z efemerofitami tworzą grupę diafitów.

Przykłady ergazjofigofitów we florze polskiej:

czarnuszka siewna (Nigella sativa)
groch zwyczajny polny (Pisum sativum subsp. arvense)
ostróżeczka polna (Consolida ajacis)
owies szorstki (Avena strigosa)
owies zwyczajny (Avena sativa)
rannik zimowy (Eranthis hyemalis)
wyka pannońska (Vicia pannonica)
żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)

Zobacz też

Bibliografia

Jan Kornaś, Anna Medwecka-Kornaś: Geografia roślin. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN, 2002. ISBN 83-01-13782-7.
Rośliny występujące spontanicznie w polskich ogrodach botanicznych. [dostęp 2009-02-13].
Roślinność segetalna Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego. [dostęp 2009-02-13].
Mirek Z. 1981. Problemy klasyfikacji roślin synantropijnych. Wiad. Bot. 25(1): 45-54.