Encyocrypta
| Encyocrypta | |
| Simon, 1889 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Encyocrypta |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Encyocrypta meleagris Simon, 1889 | |
Encyocrypta – rodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Obejmuje 32 opisane gatunki. Zamieszkują Nową Kaledonię.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Karapaks tych pająków jest zaokrąglony w zarysie, porośnięty owłosieniem, zaopatrzony w krótkie i proste do lekko odchylonych jamki. Ośmioro oczu umieszczonych jest na wyraźnie wyniesionym wspólnym wzgórku. Najbardziej z przodu leżą oczy pary przednio-bocznej, podczas gdy oczy pary przednio-środkowej leżą wyraźnie za nimi, w związku z czym występują dwa rzędy oczu przednich. Nadustek nie występuje. Szczękoczułki mogą być wyposażone w słabo rozwinięte rastellum lub być go całkiem pozbawione. Szczęki mają zaokrąglony płat przedni od 1 do 30 osiągających 40–50 μm średnicy kuspuli w kątach zewnętrznych. Szersza niż dłuższa warga dolna jest pozbawiona kuspuli. Sercowate w zarysie, zawsze dłuższe niż szerokie sternum ma trzy pary zaokrąglonych miejsc przyczepu mięśni (sigillae) rozmieszczonych brzeżnie. Odnóża mają na stopach umiarkowanie duże, irydyzująco zielone przypazurkowe kępki włosków. U samicy kępki te są dobrze wykształcone także na nogogłaszczkach. Pierwsza para odnóży samców ma po dwa rzędy ząbków na pazurkach, a ostatnia po jednym lub dwóch rządkach. Opistosoma (odwłok) jest zwykle z wierzchu i od spodu nakrapiana, rzadko jednobarwna. Występują dwie pary kądziołków przędnych – dobrze rozwinięta tylno-środkowa i o ¾ węższa tylno-boczna. Genitalia samicy mają dwie spermateki, każda złożona z dwóch płatów różnej budowy oddzielonych od nasadowego guzka. Nogogłaszczki samca mają gruszkowaty bulbus oraz krótki kil w odsiebnej części embolusa[1].
Zachowanie i występowanie
[edytuj | edytuj kod]Pająki te należą do drapieżników polujących z ukrycia. Swe krótkie, baryłkowate, wyściełane miękką pajęczyną gniazda budują w ściółce, pod liśćmi, kamieniami, powalonymi kłodami, w butwiejących pniach i przy drzewach. Gniazda mogą być z obu stron zamknięte wieczkami, ale wiele gatunków w ogóle nie tworzy wieczek[1].
Rodzaj ten występuje endemicznie na Nowej Kaledonii, gdzie jest najszerszej rozprzestrzenionym przedstawicielem ptaszników. Pospolicie występuje w lasach deszczowych, ale spotykany jest też w otwartych lasach zawsze zielonych twardolistnych, makii, strefie litoralu czy na najwyższym szczycie wyspy (Mont Panié), także na podłożu skalistym[1].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj ten wprowadził w 1889 roku Eugène Simon jako takson monotypowy z jednym, opisanym w tej samej publikacji gatunkiem E. meleagris[2]. W 1892 roku ten sam autor zsynonimizował go z rodzajem Idiommata[3]. W 1954 roku Barbara York Main przywróciła rodzaj Encyocrypta[4]. W 1991 roku Tracey Churchill i Robert Raven zawęzili rodzaj do fauny nowokaledońskiej, opisując liczne nowe gatunki[5]. Opisu kolejnych gatunków dokonał Raven w 1994 roku[1].
Do rodzaju zalicza się 32 opisane gatunki[1][6]:
- Encyocrypta abelardi Raven, 1994
- Encyocrypta aureco Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta berlandi Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta bertini Raven, 1994
- Encyocrypta bouleti Raven, 1994
- Encyocrypta cagou Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta colemani Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta decooki Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta djiaouma Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta eneseff Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta gracilibulba Raven, 1994
- Encyocrypta grandis Raven, 1994
- Encyocrypta heloiseae Raven, 1994
- Encyocrypta koghi Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta kone Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta kottae Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta kritscheri Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta kwakwa Raven, 1994
- Encyocrypta letocarti Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta lugubris Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta mckeei Raven, 1994
- Encyocrypta meleagris Simon, 1889
- Encyocrypta montdo Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta montmou Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta neocaledonica Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta niaouli Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta ouazangou Raven, 1994
- Encyocrypta oubatche Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta panie Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta risbeci Raven, 1994
- Encyocrypta tillieri Raven et Churchill, 1991
- Encyocrypta tindia Raven et Churchill, 1991
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e R.J. Raven. Mygalomorph spiders of the Barychelidae in Australia and the western Pacific. „Memoirs of the Queensland Museum”. 35, s. 291-706, 1994.
- ↑ E. Simon. Etudes arachnologiques. 21e Mémoire. XXXII. Descriptions d'espèces et de genres nouveaux de Nouvelle Calédonie. „Annales de la Société Entomologique de France”. 8 (6), s. 237-247, 1889.
- ↑ E. Simon: Histoire naturelle des araignées. Deuxième édition, tome premier. Paris: Roret, 1892, s. 1-256.
- ↑ B.Y. Main, Spiders and Opiliones, [w:] The Archipelago of the Recherche, „Australian Geographic Society Reports” (1), 1954, s. 37-53.
- ↑ R.J. Raven, T.B. Churchill, A revision of the mygalomorph spider genus Encyocrypta Simon in New Caledonia (Araneae Barychelidae), [w:] J. Chazeau, S. Tillier (red.), Zoologia Neocaledonica, Vol. 2, „Mémoires du Muséum National d'Histoire Naturelle de Paris (A)”, 149, 1991, s. 31-86.
- ↑ Gen. Encyocrypta Simon, 1889. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-10-02].