Przejdź do zawartości

Emilia Komarnicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emilia Komarnicka-Klynstra
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1985[1]
Brzeg[1]

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Redbad Klynstra-Komarnicki

Lata aktywności

od 2007

Emilia Komarnicka-Klynstra[2] (ur. 24 czerwca 1985 w Brzegu) – polska aktorka i wokalistka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wnuczka Zbigniewa Komarnickiego – działacza kulturalnego i społecznego w Białej koło Prudnika[3]. Wychowywała się w Brzegu. W dzieciństwie zaczęła występować na scenach amatorskich zespołów wokalnych i tanecznych. W 2008 ukończyła studia na wydziale aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi[4] oraz Państwowe Studium Choreograficzne na kierunku taniec współczesny[5].

W 2008 na 26 Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi zdobyła drugą nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za rolę Katariny w przedstawieniu Z życia marionetek[6]

W latach 2008–2014 była aktorką Teatru Wybrzeże w Gdańsku[7], a od 2014 występuje w Teatrze Ateneum w Warszawie[8]. Występowała także w spektaklach Teatru Telewizji[9], przy czym była producentką wykonawczą spektakli: Zemsta[10] i Ziemia uderzyła o piłkę[11]. Jest współautorką programów dokumentalnych pod tytułem Nienasyceni[12] i Urodzeni artyści[13].

Zagrała w popularnych serialach telewizyjnych: Ranczo oraz Na dobre i na złe[14]. Jesienią 2019 zajęła drugie miejsce w finale 12. edycji programu rozrywkowego Twoja twarz brzmi znajomo w telewizji Polsat[15].

Jest wokalistką, gra koncerty w Polsce i za granicą. Wystąpiła na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (2019, 2020, 2024)[16][17] i śpiewała na wielu koncertach telewizyjnych.

Wraz ze Stefano Terrazzino i Sarą Janicką współtworzyła spektakl Kto ma Klucz[18], w którym wciela się w rolę Kobiety. Napisała książki dla dzieci: „Cieszę się, że jesteś”[19] i „Czuję, że żyję”.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

12 sierpnia 2017 poślubiła aktora Redbada Klijnstrę. Mają dwójkę synów: Kosmę (ur. 9 maja 2018)[20] oraz Tymoteusza (ur. w grudniu 2020 r.)[21].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]

Teatry Telewizji

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Filmpolski.pl[1].

Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Emilia Komarnicka. FilmPolski.pl. [dostęp 2009-07-30].
  2. 29 lipca 2024 opublikowała na Instagramie wpis, w którym poinformowała, że artystycznie będzie posługiwała się swoim rodowym nazwiskiem, Komarnicka.
  3. Damian Wicher, Moje dzieciństwo pachnie Białą, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 51–52 (1095–1096), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 21 grudnia 2011, s. 10–11, ISSN 1231-904X.
  4. Emilia Komarnicka-Klynstra [online], Teatr Ateneum, 2 września 2014 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  5. Emilia Komarnicka - Telewizja Polska SA [online], web.archive.org, 14 lutego 2012 [dostęp 2024-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-14].
  6. Emilia Komarnicka [online], film.wp.pl, 16 listopada 2011 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  7. Emilia Komarnicka („Na dobre i na złe") o roli serialowej Agaty i o sobie - Telewizja Polska SA [online], web.archive.org, 14 lutego 2012 [dostęp 2024-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-14].
  8. Emilia Komarnicka-Klynstra [online], Teatr Ateneum, 2 września 2014 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  9. Emilia Komarnicka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-06-20].
  10. Zemsta, reż. R. Klynstra-Komarnicki [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  11. Ziemia uderzyła o piłkę [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  12. Nienasyceni - programy, Oglądaj na TVP VOD [online], TVP VOD [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  13. Urodzeni artyści - programy, Oglądaj na TVP VOD [online], TVP VOD [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  14. Agata Woźnicka [online], Na dobre i na złe [dostęp 2024-06-20].
  15. Aż takich umiejętności aktorskich nie spodziewała się po tancerzu. Emilia Komarnicka-Klynstra o swoim partnerze w show [online], www.polsat.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  16. Telewizja Polska S.A, Emilia Komarnicka -Klynstra i Redbad Klynstra-Komarnicki – „Jutro możemy być szczęśliwi” [online], festiwalopole.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  17. Telewizja Polska S.A, Emilia Komarnicka-Klynstra – „Motorek” [online], festiwalopole.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  18. Kto Ma Klucz. [online], ktomaklucz.pl [dostęp 2024-06-20].
  19. Cieszę się, że jesteś [online], Cieszę się, że jesteś [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  20. Emilia Komarnicka urodziła swoje pierwsze dziecko!, 24 czerwca 2018.
  21. Emilia Komarnicka-Klynstra urodziła! Zdradziła płeć dziecka [online], Viva.pl [dostęp 2021-02-01] (pol.).
  22. Rio [online], VOD Tvp.pl [dostęp 2018-03-14] (pol.).
  23. Ziemia uderzyła o piłkę [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  24. Teatr Telewizji. Premiera sztuki „Duet, czyli recepta na miłość” [online], www.tvp.info [dostęp 2020-12-15] (pol.).
  25. Zemsta, reż. R. Klynstra-Komarnicki [online], teatrtv.vod.tvp.pl [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  26. Przemysław Gulda: Kaloryczne przedstawienie z gdańskimi akcentami. Gazeta Wyborcza Trójmiasto, 2008-10-01. [dostęp 2012-02-07].
  27. Słodki ptak młodości. teatrwybrzeze.pl. [dostęp 2014-07-19].
  28. Anna Bielecka-Mateja: Od komedii do tragedii. Nowa Siła Krytyczna, 2009-01-05. [dostęp 2012-02-07].
  29. Pan Tadeusz – Adam Mickiewicz. [dostęp 2012-02-07].
  30. Mirosław Baran: Konflikt bez rozwiązania. Gazeta Wyborcza Trójmiasto, 2011-04-18. [dostęp 2012-02-07].
  31. Jarosław Zalesiński: Poemat sprowadzony do publicystyki. Polska Dziennik Bałtycki nr 91 online, 2011-04-19. [dostęp 2012-02-07].
  32. Łukasz Rudziński: Dom poznania dobrego i złego. e-teatr za www.trojmiasto.pl, 2011-10-31. [dostęp 2012-02-07].
  33. Strona teatru Ateneum.
  34. Emilia Komarnicka-Klynstra [online], Teatr Ateneum, 2 września 2014 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  35. Emilia Komarnicka-Klynstra [online], Teatr Ateneum, 2 września 2014 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  36. Kariera Nikodema Dyzmy. e-teatr.pl. [dostęp 2018-12-24].
  37. AFISZ TEATRALNY: Łowca, reż. Wojciech Urbański [online], AFISZ TEATRALNY [dostęp 2024-06-20].
  38. ALICJA W KRAINIE SNÓW [online], Teatr Ateneum, 21 września 2022 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  39. Kto Ma Klucz. [online], ktomaklucz.pl [dostęp 2024-06-20].
  40. Instytut Teatralny, Prawdziwe oblicza hipokryzji i głupoty | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2024-06-20] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]