Przejdź do zawartości

Elipsoida Johna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Elipsoida Johna lub Löwnera-Johna – pojęcie z zakresu geometrii wypukłej i teorii przestrzeni Banacha wprowadzone przez Fritza Johna w 1948 roku[1].

Definicja

[edytuj | edytuj kod]

Niech X będzie n-wymiarową przestrzenią unormowaną oraz niech BX oznacza kulę jednostkową w przestrzeni X. Elipsoidą Johna przestrzeni X nazywa się kulę względem metryki zadanej przez pewien iloczyn skalarny w X (hiperkula) zawartą w BX o największej n-wymiarowej objętości

Istnienie elipsoidy Johna wynika z twierdzenia Heinego-Borela. Jest ona ponadto wyznaczona jednoznacznie[2].

Lemat Dvoretzky’ego-Rogersa

[edytuj | edytuj kod]

Niech X będzie n-wymiarową przestrzenią unormowaną. Niech ρE oznacza normę euklidesową wprowadzoną przez elipsoidę Johna w X (tj. funkcjonał Minkowskiego elipsoidy Johna przestrzeni X). Istnieje wówczas taka baza ortonormalna (ej)jn w (X, ρE), że

W szczególności,

dla jn / 2 1[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. F. John, Extremum problems with inequalities as subsidiary conditions, Studies and Essays Presented to R. Courant on His 60th Birthday, January 8, 1948, Interscience Publishers, New York, 1948, s. 187–204.
  2. Albiac i Kalton 2006 ↓, s. 290.
  3. Albiac i Kalton 2006 ↓, s. 299.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]