Przejdź do zawartości

Elżbieta świdnicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta świdnicka
księżna opolska
Okres

od 1324/1326
do 8 lub 9 lutego 1348

Jako żona

Bolesława II

Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie świdnicko-ziębiccy

Data urodzenia

1309/1315

Data śmierci

8 lub 9 lutego 1348

Ojciec

Bernard świdnicki

Matka

Kunegunda Łokietkówna

Mąż

Bolesław II opolski

Dzieci

Władysław Opolczyk,
Bolko III,
Henryk,
Kunegunda,
Agnieszka,
Elżbieta,
Anna

Elżbieta świdnicka (ur. między 1309/1315, zm. 8 lub 9 lutego 1348) – druga według starszeństwa córka księcia świdnickiego Bernarda Statecznego i Kunegundy, córki króla Polski Władysława I Łokietka.

Poślubiła Bolesława II, syna księcia opolskiego Bolesława I. Małżeństwo zostało zawarte w latach 1324/1326, na krótko przed śmiercią jej ojca. Urodziła siedmioro dzieci, trzech synów i cztery córki. Została pochowana w klasztorze Franciszkanów w Opolu. Prawdopodobnie po jej śmierci w latach 1348/1356 jej mąż poślubił Małgorzatę, której pochodzenie nie jest bliżej znane. Z drugiego małżeństwa miał jedną córkę Agnieszkę.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]