Przejdź do zawartości

Edward Hart

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Hart
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1949
Martinez

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)

Edward James Hart (ur. 24 kwietnia 1949 w Martinez w Kalifornii[1]) – amerykański lekkoatleta sprinter, mistrz olimpijski z 1972 z Monachium.

Zdobył akademickie mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (NCAA) w biegu na 100 jardów w 1970[2]. W 1972 w amerykańskich kwalifikacjach przedolimpijskich zwyciężył w biegu na 100 metrów. Był jednym z faworytów tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium. Jednak po wygraniu przedbiegów Hart i inny sprinter amerykański Reynaud Robinson spóźnili się na swe biegi ćwierćfinałowe i zostali wyeliminowani walkowerem. Powodem spóźnienia było to, że trener amerykański miał nieaktualny program zawodów[1].

Hart częściowo powetował sobie to niepowodzenie zdobywając złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów, która dodatkowo ustanowiła rekord świata wynikiem 38,19 s (biegła w składzie: Larry Black, Robert Taylor, Gerald Tinker i Edward Hart)[1][3].

Hart zakończył karierę lekkoatletyczną pod koniec 1972, ale wznowił ją w 1978 i przez 2 lata był w czołówce sprinterów amerykańskich[1].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
  • bieg na 100 jardów – 9,2 s (1969)
  • bieg na 100 metrów – 10,07 s (1978)
  • bieg na 220 jardów – 20,5 s (1970)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Eddie Hart [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-01] (ang.).
  2. NCAA Division I Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-01] (ang.).
  3. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 135 [dostęp 2020-08-01] (ang.).