Echimyini
| Echimyini | |||||
| J.E. Gray, 1825[1] | |||||
 Przedstawiciel rodzaju – szybowniczek rudogrzbiety (Santamartamys rufodorsalis) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Infrarząd | |||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Plemię |
Echimyini | ||||
| Typ nomenklatoryczny | |||||
|
Echimys G. Cuvier, 1809 | |||||
| |||||
| Rodzaje | |||||
| |||||
Echimyini – plemię ssaków z podrodziny kolczaków (Echimyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[23].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[24][25][26]:
- Isothrix J.A. Wagner, 1845 – toro
- Lonchothrix O. Thomas, 1920 – ostrokolczak – jedynym przedstawicielem jest Lonchothrix emiliae O. Thomas, 1920 – ostrokolczak nadrzewny
- Mesomys J.A. Wagner, 1845 – jeżokolczak
- Kannabateomys Jentink, 1891 – trzcinokolczak – jedynym przedstawicielem jest Kannabateomys amblyonyx (J.A. Wagner, 1845) – trzcinokolczak atlantycki
- Dactylomys I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1838 – palczatek
- Olallamys L.H. Emmons, 1988 – miękkokolec
- Diplomys O. Thomas, 1916 – szybownik
- Santamartamys L.H. Emmons, 2005 – szybowniczek – jedynym przedstawicielem jest Santamartamys rufodorsalis (J.A. Allen, 1899) – szybowniczek rudogrzbiety
- Pattonomys L.H. Emmons, 2005 – kolczanik
- Leiuromys L.H. Emmons & P.-H. Fabre, 2018 – jedynym przedstawicielem jest Leiuromys occasius O. Thomas, 1921 – kolczanik nagoogonowy
- Toromys Iack-Ximenes, de Vivo & Percequillo, 2005 – gigamakalata
- Makalata Husson, 1978 – makalata
- Echimys G. Cuvier, 1809 – kolczak
- Phyllomys Lund, 1839 – liścioszczur
Opisano również rodzaj wymarły:
- Maruchito Vucetich, Mazzoni & Pardiñas, 1993[27] – jedynym przedstawicielem był Maruchito trilofodonte Vucetich, Mazzoni & Pardiñas, 1993
- Paralonchothrix Piñero, Olivares, Verzi & Contreras, 2021[28] – jedynym przedstawicielem był Paralonchothrix ponderosa (Rovereto, 1914)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 341, 1825. (ang.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: Synopsis Vertebratorum Systematis. 1837, s. 9. (fr.).
- ↑ R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 127. (fr.).
- ↑ F.J. Pictet. Seconde notice sur les animaux nouveau on pue connu du Musée de Genéve. „Memoires de la Société de physique et d’histoire naturelle de Genève”. 10 (1), s. 202, 1843. (fr.).
- ↑ a b Ch.-L. Bonaparte: Catalogo metodico dei mammiferi europei. Milano: Luigi di Giacomo Pirola, 1845, s. 5. (fr.).
- ↑ C.G. Giebel: Fauna der Vorwelt mit steter Berücksichtigung der lebenden Thiere. T. 1: Wirbelthiere. Cz. 1: Säugethiere. Leipzig: F. A. Brockhaus, 1847, s. 93. (niem.).
- ↑ G.R. Waterhouse: A natural history of the mammalia. Cz. 2: Containing the order Rodentia, or Gnawing Mammalia. London: H. Bailliere, 1848, s. 147. (ang.).
- ↑ H. Burmeister: Verzeichnis der im zoologischen Museum der Universität Halle-Wittenberg aufgestellten Säugethiere, Vögel und Amphibien. Halle: W. Plötz, 1850, s. 17. (niem.).
- ↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus systematum Mastozoölogiae, Ornithologiae, Herpetologiae et Amphibiologiae, Ichthyologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E.J. Brill, 1850, s. tabela. (łac.).
- ↑ P. Gervais: Zoologie et paléontologie françaises (animaux vertébrés): ou nouvelles recherches sur les animaux vivants et fossiles de la France. T. 1: Contenant l’énumération méthodique et descriptive des espèces ainsi que les principes de leur distribution géographique et paléontologique. Paris: Arthus Bertrand, 1848–1852, s. 18. (fr.).
- ↑ J.-Ch. Chenu: Encyclopédie d’histoire naturelle; ou, traité complet de cette science d’après les travaux des naturalistes les plus éminents de tous les pays et de toutes les époques: Buffon, Daubenton, Lacépède, G. Cuvier, F. Cuvier, Geoffroy Saint-Hilaire, Latreille, De Jussieu, Brongniart, etc.. Cz. 10: Rongeurs et pachydermes. Paris: Maresq, 1850, s. 120. (fr.).
- ↑ Baird 1857 ↓, s. 239.
- ↑ Baird 1857 ↓, s. 566.
- ↑ A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. xiv, 350. (ang.).
- ↑ W. Lilljeborg: Systematisk öfversigt af de gnagande däggdjuren, glires. Uppsala: Kongl. Akad. boktryckeriet, 1866, s. 48. (szw.).
- ↑ E.R. Alston. On the classification of the Order Glires. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1876 (1), s. 92, 1876. (ang.).
- ↑ A.T. Rochebrune. Faune de la Sénégambie. Mammifères. „Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux”. Quatrième série. 7, s. 130, 1883. (fr.).
- ↑ F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 131, 1889. (hiszp.).
- ↑ O. Thomas. On the Genera of Rodents: an Attempt to bring up to Date the current Arrangement of the Order. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1896, s. 1025, 1896. (ang.).
- ↑ G.S. Miller & J.W. Gidley. Synopsis of the supergeneric groups of rodents. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 8, s. 445, 1918. (ang.).
- ↑ G.H.H. Tate. The taxonomy of the genera of neotropical hystricoid rodents. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 58 (5), s. 295, 1935. (ang.).
- ↑ S.O. Landry. A proposal for a new classification and nomenclature for the Glires (Lagomorpha and Rodentia). „Mitteilungen aus dem Museum für Naturkunde in Berlin, Zoologische Reihe”. 75 (2), s. 306, 1999. DOI: 10.1002/mmnz.19990750209. (ang.).
- ↑ P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 621–. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 576–582. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 293–296. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ M.G. Vucetich, M.M. Mazzoni & U.F.J. Pardinãs. Los roedores de la Formacio ́n Collo ́n Cura (Mioceno medio) y la Ignimbrita Pilcaniyeu. „Ameghiniana”. 30 (4), s. 370, 1993. (hiszp.).
- ↑ P. Piñero, A.I. Olivares, D.H. Verzi & V.H. Contreras. Paralonchothrix gen. nov., the first record of Echimyini (Rodentia, Octodontoidea) in the late Miocene of Southern South America. „Earth and Environmental Science Transactions of the Royal Society of Edinburgh”. 112 (2), s. 148, 2021. DOI: 10.1017/S175569102100027X. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- S.F. Baird: Mammals. W: United States. War Department: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-1857. T. 8. Cz. 1: General report upon the zoology of the several Pacific Railroad routes. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1857, s. 1–757. (ang.).