Przejdź do zawartości

Dziurawiec kosmaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziurawiec kosmaty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

dziurawcowate

Rodzaj

dziurawiec

Gatunek

dziurawiec kosmaty

Nazwa systematyczna
Hypericum hirsutum L.
Sp. Pl. 2: 786. 1753

Dziurawiec kosmaty (Hypericum hirsutum L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dziurawcowatych. Występuje w znacznej części Europy, w zachodniej Azji i północno-zachodniej Afryce[3]. W Polsce występuje tylko na południu, po dolinę Odry na Dolnym Śląsku i ziemi lubuskiej, Wyżynę Śląską i Pogórze Karpackie[4], poza tym notowany jest jako gatunek zawleczony[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kwiatostan
Kwiaty
Działka kielicha
Łodyga
Wzniesiona o wysokości od 40 do 100 cm, owłosiona, obła.
Liście
Krótkoogonkowe, jajowate od 2 do 5 cm, na brzegach czarne gruczołki, krótko owłosione.
Kwiaty
Żółte o średnicy 1,5–2 cm, na owłosionych szypułkach, w luźnych stożkowatych wiechach. Pręciki na szczycie mają żółty gruczołek. Działki kielicha, przysadki i podkwiatki są gęsto i gruczołowato orzęsione lub piłkowane.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie w widnych, wilgotnych lasach i brzegach lasów, porębach i zaroślach, chętnie na glebach gliniastych. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Atropion belladonnae[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-11] (ang.).
  3. Hypericum hirsutum L., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-08-30].
  4. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 300, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  6. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998. ISBN 83-7129-756-4.