Dzielnica Sulejówek
| dzielnica powiatu | |||
| 1952–1958 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania |
1 lipca 1952 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1958 | ||
| Siedziba | |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Dzielnica Sulejówek (do 30 VI 1952 gmina Sulejówek; od 1 I 1958 osiedle Sulejówek) – dawna dzielnica powiatowa, czyli podstawowa jednostka administracyjna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, funkcjonująca tylko na terenie powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock w latach 1952–1957. W okresie tym stanowiła ona najmniejszą – obok miast i gmin (1952–54) oraz miast, osiedli i gromad (1954–57) – jednostkę podziału terytorialnego kraju.
Dzielnice, z dzielnicowymi radami narodowymi (DzRN) jako organami władzy najniższego stopnia, funkcjonowały od momentu utworzenia powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock w lipcu 1952[1] do momentu jego zniesienia z początkiem 1958 roku[2]. Ponieważ powiat miejsko-uzdrowiskowy Otwock nie był zaliczany do powiatów ziemskich lecz do miejskich (grodzkich), jego dzielnice były jednostkami miejskimi[3]. Dlatego też, kiedy jesienią 1954 w związku z reformą reorganizującą administrację wiejską na obszarze całego kraju zniesiono gminy zastępując je przez gromady[4], dzielnice powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock nie uległy zmianom[5]. Doszło do tego (częściowo) dopiero 1 stycznia 1958, kiedy powiat miejsko-uzdrowiskowy Otwock zniesiono, przekształcając go w zwyczajny powiat otwocki[6][2].
Dzielnicę Sulejówek z siedzibą DzRN w Sulejówku (wówczas wsi) utworzono – jako jedną z 8 dzielnic powiatowych na obszarze Polski[3] – 1 lipca 1952 w powiecie miejsko-uzdrowiskowym Otwock w woj. warszawskim, na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 3 maja 1952. Powstała ona z obszaru dotychczasowej (terytorialnie zmienionej[7]) wiejskiej gminy Sulejówek ze zniesionego równocześnie powiatu warszawskiego w tymże województwie[1]. W sumie dzielnicy objęła obszar dawnych 8 gromad: Cechówka, Długa Szlachecka, Grzybowa, Sulejówek, Wola Grzybowska (zmniejszona), Zbójna Góra, Żórawka i Żwir. W październiku 1954 dla dzielnicy ustalono 27 członków dzielnicowej rady narodowej[8].
Dzielnica Sulejówek przetrwała do końca 1957 roku, czyli do chwili zniesienia powiatu miejsko-uzdrowiskowego Otwock. 1 stycznia 1958 nadano jej status osiedla, przez co nigdy nie stała się gromadą (w skład osiedla Sulejówek weszła także miejscowość Szkopówka ze zniesionej dzielnicy Wesoła)[2]. Prawa miejskie osiedle Sulejówek otrzymało 18 lipca 1962[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185
- ↑ a b c Dz.U. z 1957 r. nr 39, poz. 176
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Zarządzenie Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67
- ↑ Wyłączając z niego jednak Otwock, który stał się powiatem miejskim
- ↑ 1 lipca 1952 do gminy Sulejówek przyłączono gromadę Długa Szlachecka z gminy Okuniew (Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 180); z gminy Sulejówek wyłączono natomiast: a) gromady Miłosna Stara, Szkopówka, Wesoła i Zielona Grzybowska, z których utworzono nową gminę Wesoła (przekształconą de facto w dzielnicę Wesoła) (Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 180); b) część gromady Wola Grzybowska, którą włączono do miasta Rembertów (Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 181).
- ↑ Uchwała Nr XLVI/149/54 Prezydium Powiatu Miejsko-Uzdrowiskowego w Otwocku z dnia 7 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków dzielnicowych rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 63)
- ↑ Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188