Dywizjon Ćwiczebny Pociągów Pancernych

Dywizjon Ćwiczebny Pociągów Pancernych

Dywizjon Szkolny Pociągów Pancernych

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1921
Rozformowanie	1927
Nazwa wyróżniająca	nie posiadał
Patron	nie posiadał
Tradycje
Święto	nie posiadał
Nadanie sztandaru	nie posiadał
Kontynuacja	1 Dywizjon Pociągów Pancernych
Dowódcy
Ostatni	mjr art. Edward Czerny
Działania zbrojne
nie brał udziału
Organizacja
Dyslokacja	Jabłonna (Okręg Korpusu Nr I)
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	wojska kolejowe
Podległość	2 Pułk Saperów Kolejowych

Dywizjon Ćwiczebny Pociągów Pancernych – pododdział pociągów pancernych Wojska Polskiego.

Historia dywizjonu

Dywizjon Ćwiczebny Pociągów Pancernych został sformowany z dniem 15 lutego 1924 w garnizonie Jabłonna na podstawie rozkazu ministra spraw wojskowych L. 13200/Org. Przejście pociągów pancernych na organizację pokojową z 17 października 1923. Początkowo podporządkowany został dowódcy 2 Pułku Saperów Kolejowych (traktowany był na prawach IV batalionu), a następnie komendantowi Obozu Szkolnego Saperów Kolejowych.

9 września 1924 w katastrofie kolejowej pod Pomereczem wykoleiły się pociągi pancerne „Danuta” i „Generał Sosnkowski”.

Obsada personalna dyonu w 1924

• dowódca dywizjonu - mjr art. Edward Czerny z 24 pap,
• dowódca Pociągu Pancernego Nr 1 - kpt. art. Bolesław Babecki z 13 pap,
• oficer - kpt. piech. Roman Babiński z 71 pp,
• dowódca Pociągu Pancernego Nr 2 - por. art. Tadeusz Smyczyński z 5 pac,
• oficer - por. piech. Bernard Sobczyński z 51 pp.

Z dniem 14 października 1924 zostali odkomenderowani na trzymiesięczny Kurs wyszkolenia załóg pociągów pancernych do „Dyonu Ćwiczebnego pg. panc. Nr 1”:

• por. piech. Stanisław Kicia z 16 pp,
• por. piech. Henryk Kurek z 20 pp,
• por. art. Stanisław Leon Anlauf (ur. 30 VI 1899, zm. 1940 Charków) z 5 pac,
• por. art. Stanisław Hieronim Milli z 5 pac.

Z dniem 10 listopada 1924 roku dołączyli do nich oficerowie 1 Pułku Saperów Kolejowych: por. Mieczysław Jabłoński i por. Mieczysław Koźmiński.

Wiosną 1925 jednostka przeformowana została w Dywizjon Szkolny Pociągów Pancernych.

Obsada personalna dyonu latem 1925

• dowódca dywizjonu - mjr art. Edward Czerny z 24 pap,
• zastępca dowódcy - kpt. sap. kol. Wacław Stelmachowski z 1 psap kol,
• adiutant - por. art. Alfred Rudolf Lacny z 1 pan,
• kwatermistrz - kpt. sap. kol. Artur Steinkeller z 2 psap kol,
• oficer ewidencyjny - por. sap. kol. Józef Szmaro z 1 psap kol,
• oficer do spraw materiałowych - por. art. Bronisław Kazimierz Błażyński z 9 pac,
• dowódca Pociągu Pancernego Nr 1 - kpt. art. Wincenty Żmigrodzki z 8 pap,
• dowódca Pociągu Pancernego Nr 2 - kpt. art. Zygmunt Lewandowski z 4 pap,
• dowódca Pociągu Pancernego Nr 3 - kpt. art. Tadeusz Marian Kupiec z 6 pac.

Ponadto sześciu oficerów piechoty (trzech dowódców plutonów karabinów maszynowych i trzech dowódców plutonów szturmowych), sześciu oficerów artylerii (trzech dowódców plutonów artylerii i trzech oficerów młodszych w tych plutonach) oraz trzech oficerów saperów kolejowych (dowódców plutonów technicznych).

Z dniem 10 września 1925 na trzymiesięczny III Kurs doszkolenia załóg pociągów pancernych do „dyonu szkolnego w Jabłonnie” przeniesionych zostało służbowo 16 oficerów piechoty, 11 oficerów artylerii i jeden oficer saperów kolejowych.

W październiku 1927 na bazie dyonu utworzony został 1 Dywizjon Pociągów Pancernych. Do tego czasu przeszkolonych zostało około 2 tysięcy oficerów i żołnierzy. Od wiosny 1926 roku do szkolenia załóg wykorzystywana była specjalna bocznica kolejowa na poligonie w Rembertowie.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.