Przejdź do zawartości

Dyskusja:Aton

Treść strony nie jest dostępna w innych językach.
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bóg Ptah, Atum - stwórca(-y) ludzi i wszelkich rzeczy, także miał(-li) postać ludzka. Hebrajczycy, jak zwykle to bywa w dziejach wszelkich religii, zapewne czerpali nie tylko z kultu Atona ale także z kilku innych.

Jakimi cudami miałby być zachwycony Echnaton? Jedna z wersji podaje - sukcesy militarne Izraelitów. Czy ktoś może podać jakieś konkretne wydarzenia, bitwy etc? (Chyba )Za czasów ojca Echantona, niejaki Abdi-Heba skarży się na problemy z Apiru lub jak kto woli Habiru, przy czym tereny te były bardzo słabo zaludnione i trudno mówić o spektakularnych podbojach miast, których w nie było. Czy są jakieś pewne, historyczne informacje, aby Habiru zdobyło chociaż czasowo jakieś duże miasto Filistynów? (Nie wiadomo jaką nacje reprezentował Abdi-Heba, od Habiru niektórzy wywodzą późniejszych Hebrajczyków) Bardzo wątpię, aby jakikolwiek faraon zachwycił się jakimiś lokalnymi zwycięstwami plemion w Kanaanie. Plemiona Habiru nie cieszyły się poważaniem w Egipcie (nazwa plemienia może oznaczać rabusia, mordercę etc.). Egipcjanie w własnej historii mieli więcej wspaniałych osiągnięć militarnych, do których mogli się odwoływać. Jeśli ktoś ich przerażał to szybciej rosnący w potęgę Hetyci.

Jeśli, powodem przyjęcia obcego boga przez Echantona, byłyby jakieś inne cuda boga Hebrajczyków, tym bardziej zastanawiający jest związek Echnatona z Mojżeszem.

Kult Atona znany jest już w III tysiącleciu p.n.e., znacznie wcześniej niż pojawili się Proto-hebrajczycy w Egipcie. Aton Echnatona czczony był pod postacią tarczy Słońca, a nie jako bezosobowy bóg, na podobieństwo którego został stworzony człowiek. Bardziej prawdopodobne jest, że przez stulecia z Atona wyewoluował kult Aton-Ai (Adonaj), z późniejszymi zmianami postaci tegoż boga.

Ewolucja w druga stronę nie jest wykluczona, ale mało prawdopodobna. Eksperyment trwał zbyt krótko aby z bezosobowego bóstwa stworzyć tarcze słoneczną. Już ojciec Echantona wzmacniał kult Atona, który był bardziej popularny za czasów Starego Państwa.

Datowanie Exodusu.

[edytuj kod]

Są jeszcze co najmniej 2 wersje datowania exodusu. Przy czym żadna z nich nie jest pewna. Obliczanie daty tego wydarzenia tylko na podstawie Biblii jest bardzo wątpliwe. Jeśli na pewno podawana liczba Żydów, którzy uciekli z Egiptu jest nieprawdziwa, tak i liczba lat, które upłynęły od tego wydarzenia do 4 roku panowania króla Salomona może być błędna.

złoty cielec

[edytuj kod]

Poza podobieństwami w samych systemach wierzeń istnieją także inne powody, dla których oba kulty uznaje się często za spokrewnione ze sobą: 1. według Biblii Hebrajczycy zamieszkiwali na terytorium Egiptu przez 430 lat (Exodus 12:40-41), przez co mogło dojść do wymieszania różnych elementów obu systemów religijnych, czego przykładem może być złoty cielec, który w zamyśle Izraelitów miał być wyobrażeniem Jahwe (Exodus 32:4-5)

A co ma wspólnego złoty cielec z kultem Słońca? W alchemii Słońce kojarzone było ze złotem, ale to chyba za nikła poszlaka? Pilot Pirx (dyskusja) 20:35, 28 sty 2015 (CET)[odpowiedz]

monoteizm czy henoteizm?

[edytuj kod]

W haśle napisano że był to monoteizm, pod hasłem Echnaton że henoteizm.

"W czasach XVIII dynastii syn króla Amenhotepa III, Echnaton, pełniący funkcję arcykapłana Re w Heliopolis, po dojściu do władzy zreformował na krótko religię egipską ustanawiając powszechny kult boga słońca — Atona, mającego silne związki z dawnym bóstwem [Re]. Jednocześnie Echnaton zakazał kultu wszystkich bogów czczonych dotychczas, z wyjątkiem Re, oraz bogini Maat, będącej upostaciowaniem uniwersalnej harmonii świata, prawdy i sprawiedliwości emanującej z Re i uważanej za jego córkę." (Jadwiga Lipińska, Marek Marciniak Mitologia starożytnego Egiptu, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1980, seria Mitologie Świata, ISBN 83-221-0135-X, s.211). Pilot Pirx (dyskusja) 21:28, 28 sty 2015 (CET)[odpowiedz]