Dufaux C.2
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
2 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu |
1916 |
| Liczba egz. |
1 |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
|
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
7,96 m |
| Długość |
6,1 m |
| Wysokość |
2,8 m |
| Masa | |
| Własna |
530 kg |
| Startowa |
740 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
140 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
13 min 15 s na 2000 m |
| Długotrwałość lotu |
2 h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 karabin maszynowy Lewis (7,7 mm) | |
| Użytkownicy | |
| Francja | |
Dufaux C.2 – prototyp francuskiego dwumiejscowego samolotu myśliwskiego z okresu I wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Dwumiejscowy myśliwiec Dufaux C.2, oblatany wiosną 1916 roku, był dziełem inż. Armanda Dufauxa, a zbudowany został w wytwórni Societe pour la Construction et l'Entretien des Avions w Châteaufort. Nietypowa konstrukcja tego płatowca nawiązywała do samolotu SPAD S.A2: śmigło pchające zainstalowano w połowie kadłuba, za płatami i miejscami załogi. Obie części kadłuba połączone były rurowym dźwigarem, na którym osadzono silnik rotacyjny Le Rhône 9J o mocy 81 kW (110 KM), który poprzez reduktor napędzał śmigło. Załoga miała miejsce w przedniej części szerokiego kadłuba, obok siebie: strzelec-obserwator po prawej stronie, lekko wysunięty do przodu, uzbrojony w obrotowy karabin maszynowy Lewis kal. 7,7 mm z polem ostrzału 180° w przedniej półsferze; pilot miał miejsce po lewej stronie, nieco z tyłu obserwatora[1].
Samolot w czasie prób wykazywał zadowalające właściwości lotne, ale pojawiły się problemy z chłodzeniem silnika (osadzonego w środku kadłuba) oraz z wytrzymałością konstrukcji. Kadłub "wił się jak wąż" i podczas czwartego lotu przełamał się podczas lądowania. Samolotu nawet nie naprawiono, słusznie uważając, że prezentowany przezeń układ konstrukcyjny jest nieperspektywiczny[2].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]
Był to dwumiejscowy dwupłat konstrukcji drewnianej. Kadłub stanowiła kratownica drewniana o prostokątnym przekroju, pokryta sklejką. Usterzenie drewniane kryte płótnem, bez statecznika pionowego, z tzw. "pływającym" sterem kierunku. Płaty dwudźwigarowe, kryte płótnem, o jednakowej rozpiętości i bez wzniosu. Komora płatów była usztywniona pojedynczym słupkiem o kroplowym przekroju i wykrzyżowana drutem stalowym. Lotki tylko na płacie górnym. Podwozie dwukołowe z tylną płozą ogonową. Śmigło dwułopatowe pchające, drewniane. Napęd stanowił 9-cylindrowy silnik rotacyjny Le Rhône 9J o mocy 81 kW (110 KM). Uzbrojenie stanowił umieszczony w kabinie strzelca karabin maszynowy Lewis 7,7 mm (magazynek 47 naboi).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Bączkowski: Samoloty I wojny światowej. Warszawa: Lampart, 2000. ISBN 83-86776-54-4.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka samolotu Dufaux C.2 w serwisie pionnair-ge.com. pionnair-ge.com. [dostęp 2023-06-26]. (fr.).
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe | |
| Samoloty wielozadaniowe i szkolne | |
| Samoloty rozpoznawcze i lekkie bombowce | |
| Wodnosamoloty i łodzie latające | |
| Konstrukcje prototypowe |
