Przejdź do zawartości

Drzewica karaibska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drzewica karaibska
Dendrocygna arborea[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

blaszkodziobe

Rodzina

kaczkowate

Podrodzina

drzewice

Rodzaj

Dendrocygna

Gatunek

drzewica karaibska

Synonimy
  • Anas arborea Linnaeus, 1758[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Drzewica karaibska[4] (Dendrocygna arborea) – gatunek dużego ptaka wodnego z podrodziny drzewic (Dendrocygninae) w rodzinie kaczkowatych (Anatidae). Zamieszkuje rejon Karaibów, w szczególności Bahamy. Nie wyróżnia się podgatunków[5]. Gatunek bliski zagrożenia wyginięciem.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi 48–58 cm, masa ciała samic 800–1320 g, samców 760–1240 g[6]. U dorosłych osobników większość upierzenia brązowa, z czarno-białymi wzorami na bokach, białawym brzuchem i czarnym dziobem[7].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Zasięg występowania obejmuje obszar zwany dawniej Indiami Zachodnimi. Obecnie miejsca lęgowe odnotowano jedynie na Bahamach, Turks i Caicos, Kubie, Kajmanach, Jamajce, Republice Dominikany, Portoryko oraz Antigui i Barbudzie. Środowisko życia stanowią namorzyny oraz tereny bagniste[7].

Zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek osiadły, aktywny w nocy, o zmierzchu i świcie. W dzień zbiera się w grupy do 100 osobników celem wspólnego wypoczynku lub żeruje. Gniazda mieszczą się między liśćmi palm, w zaroślach oplątw lub w dziupli. Na Antigui odnotowano także gniazdo w postaci dołka wydrapanego w ziemi i wysłanego liśćmi. Okres lęgowy trwa cały rok, najintensywniejszy jednak w miesiącach letnich[7]. Samica składa zazwyczaj 6–12 kremowych jaj o wymiarach 56,4–61 mm x 40,7–43,4 mm i masie 54,5–71 g[6]. Okres inkubacji trwa około 30 dni[6].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2019 roku uznaje drzewicę karaibską za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened); wcześniej – od 1994 roku miała ona status gatunku narażonego na wyginięcie (VU – Vulnerable)[3]. Liczebność populacji w 2007 roku szacowano na 6–15 tysięcy dorosłych osobników; najliczniejsza populacja występuje na Kubie. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dendrocygna arborea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 128. (łac.).
  3. a b BirdLife International, Dendrocygna arborea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-1 [dostęp 2020-07-06] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Dendrocygninae Reichenbach, 1849-50 - drzewice (wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-06].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Family Anatidae. IOC World Bird List: Version 10.1. [dostęp 2020-07-23]. (ang.).
  6. a b c C. Carboneras & G.M. Kirwan: West Indian Whistling-Duck (Dendrocygna arborea), version 1.0. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.wiwduc1.01. [dostęp 2020-07-06]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. a b c West Indian whistling-duck (Dendrocygna arborea). ARKive. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-07)].
  8. Species factsheet: Dendrocygna arborea. BirdLife International. [dostęp 2020-07-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]