Droga międzynarodowa E81 (Polska)
Początek drogi | |
---|---|
Koniec drogi | |
Długość |
710 km |
Województwa |
gdańskie, |
Droga międzynarodowa E81 – byłe oznaczenie drogi w latach 1962–1985, prowadzącej z Gdańska przez Nowy Dwór Gdański, Elbląg, Ostródę, Olsztynek, Glinojeck, Płońsk, Nowy Dwór Mazowiecki, Warszawę, Garwolin, Ryki, Kurów, Lublin, Piaski, Krasnystaw, Zamość i Tomaszów Lubelski do Hrebennego.
Droga E81 stanowiła bezpośrednie połączenie Trójmiasta ze stolicą oraz Lubelszczyzną. Kończyła się na granicy państwowej w Hrebennem, bez możliwości przekraczania jej (brak przejścia granicznego). Stanowiła część trasy europejskiej E81, której oficjalny przebieg był relacji Tczew – Malbork – Grudziądz – Warszawa – Lublin[1]. Dalszy przebieg nie był ustalony, ponieważ ZSRR nie był sygnatariuszem umowy z 1950 r. regulującej przebieg i standard tras europejskich.
W 1975 roku zatwierdzono nowy system numeracji tras europejskich, który obowiązuje od lat 80. Następcą E81 zostały dwie trasy europejskie:
- E77 na odcinku Gdańsk – Warszawa
- oraz E372 z Warszawy przez Lublin do granicy polsko-ukraińskiej (dawniej polsko-radzieckiej).
W 1985 roku w Polsce dokonano reformy sieci drogowej, w wyniku której drogi przynależne do tras europejskich otrzymały nową numerację krajową, używane zamiennie z międzynarodowymi. Trasa E77 otrzymała numer 7, zaś E372 nr 17 – zasadniczo obowiązujące do dziś.
Historyczny przebieg E81
[edytuj | edytuj kod]- odcinek Warszawa – Zakręt wspólny z 13 E8
- Zamość
- Tomaszów Lubelski
- Bełżec
- Hrebenne – granica z ZSRR, bez możliwości przekraczania (brak przejścia granicznego)
Przebieg w Warszawie
[edytuj | edytuj kod]- odcinek wspólny z drogą międzynarodową E8
- al. Jerozolimskie – most Poniatowskiego – al. Poniatowskiego – ul. Waszyngtona – ul. Grochowska – ul. Płowiecka – ul. Bronisława Czecha
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Do lat 70. obowiązywało oznaczenie drogi państwowej nr 51. W latach 70. została ona przemianowana na drogę międzynarodową T83; numer ten obowiązywał do 1985 roku.
- ↑ Oznaczenie obowiązywało od lat 70. do grudnia 1985 roku.
- ↑ Do lat 70. obowiązywało oznaczenie drogi państwowej nr 28. W latach 70. została ona przemianowana na drogę międzynarodową T12; numer ten obowiązywał do 1985 roku.
- ↑ Do lat 70. obowiązywało oznaczenie drogi państwowej nr 25. W latach 70. została ona przemianowana na drogę międzynarodową T12; numer ten obowiązywał do 1985 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950. (fr. • ang.)
- ↑ TRASBUS - historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [online], www.trasbus.com [dostęp 2021-04-17] .
- ↑ TRASBUS - historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [online], www.trasbus.com [dostęp 2021-04-17] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965.
- Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984.
- Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985.
- Hegi Gyula, Domokos György: EUROPE L'EUROPE EUROPA ЕВРОПА Road atlas Atlas Routier Autoatlas АТЛАС автомобильных дорог. Budapeszt: Cartographia Budapest, 1981. ISBN 963-350-412-0.
- Reiseatlas DDR mit ČSSR, Polen, UDSSR, Ungarn, Rumänien, Bulgarien. Wyd. 9. Berlin/Leipzig: VEB Tourist Verlag, 1977, s. 94–95.