Dominique Pire
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 lutego 1910 |
| Data i miejsce śmierci |
30 stycznia 1969 |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja |
Zakon Kaznodziejski |
| Śluby zakonne |
23 września 1932 |
| Prezbiterat |
14 lipca 1934 |
Dominique Pire (Georges Pire), imię zakonne Dominique (ur. 10 lutego 1910 w Dinant, zm. 30 stycznia 1969 w Leuven) – belgijski zakonnik, dominikanin, laureat Pokojowej Nagrody Nobla 1958 za działalność na rzecz uchodźców.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Teolog, działacz społeczno-charytatywny; złożył śluby wieczyste w zakonie dominikanów w 1932, następnie studiował nauki teologiczne na Papieskim Międzynarodowym Collegium Angelicum w Rzymie (193] obronił doktorat L’Apatheia ou insensibilité irréalisable et destructrice)[1] i społeczne na Uniwersytecie w Louvain (1936–1937). W 1934 przyjął święcenia kapłańskie. Po studiach osiadł w klasztorze w Huy. Brał aktywny udział w antyhitlerowskim ruchu oporu w okresie II wojny światowej. Po wojnie zaangażował się w pomoc uchodźcom i przesiedleńcom, w 1949 założył w tym celu specjalną fundację – l'Europe du Coeur au Service du Monde. Za całokształt działalności na rzecz uchodźców został uhonorowany pokojową Nagrodą Nobla w 1958.
W 1960 współtworzył Międzynarodowe Centrum Pokoju im. Mahatmy Gandhiego (działające później pod nazwą Uniwersytet Pokoju).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Servais Pinkaers: A Dialogue and Action for Peace: Dominique Pire (1910-1969). [w:] Preaching Justice: Dominican Contributions to Social Ethics in the Twentieth Century pod redakcją Francesco Compagnoni OP i Helen Alford OP [on-line]. Dominican Publications, 2007. [dostęp 2013-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nobelprize.org: Georges Pire – Biographical. Nobel Media AB. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
