Dominik Kuta
Pseudonim |
Dominik Konrad (1970) |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 października 1952 |
Data i miejsce śmierci |
7 marca 2023 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 2. poł. lat 60. |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Piotr Buldeski |
Zespoły | |
74 Grupa Biednych Motyw Blues Czerwone Gitary Capella Quorum Rodzina Pastora Bractwo Kurkowe 1791 Grupa Dominika Lapidarium Band |
Dominik Kuta (ur. 5 października 1952 w Warszawie[1], zm. 7 marca 2023 tamże[2]) – polski gitarzysta, multiinstrumentalista, wokalista, kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W połowie lat 60. debiutował w amatorskich zespołach bluesowych i współpracował z ustecką formacją rockową 74 Grupa Biednych[3]. Grupa Telam (III miejsce na warszawskiej, młodzieżowej Gitariadzie w 1967 roku[4]) dała początek pruszkowskiemu Motyw Bluesowi, w którym Dominik Kuta był gitarzystą i flecistą[4]. W roku 1969 zespół otrzymał wyróżnienie podczas przeglądu w klubie Stodoła, dzięki czemu dostał się do czołówki grup warszawskich[5]. Pod koniec listopada tegoż roku na I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej (OFAB) w Kaliszu zajął IV miejsce, Kutę zaś wyróżniono w kategorii instrumentalistów.
W styczniu 1970 dołączył do zespołu Czerwone Gitary, gdzie pełnił funkcję wokalisty, gitarzysty, flecisty, a także pianisty[6]. Wówczas występował pod pseudonimem Dominik Konrad. W muzyce zespołu dominowała w tym czasie aranżacja rozłożona na wiele harmonicznie dopasowanych instrumentów[5]. Z myślą o wykorzystaniu możliwości Kuty, jako multiinstrumentalisty, grupa przygotowała ambitniejszy, niż dotychczas repertuar, który ukazał się na longplayu Na fujarce (1970)[6]. Płyta została przychylnie przyjęta przez krytykę, lecz nie znalazła uznania w oczach publiczności[6].
Kuta odbył wraz z zespołem liczne tournée krajowe i zagraniczne[5], wystąpił na VIII KFPP w Opolu (1970) i na bułgarskim festiwalu Złoty Orfeusz w kurorcie Słoneczny Brzeg. Jesienią grupa koncertowała w ZSRR[5], ukazał się kolejny album zatytułowany Warszawa – wydany przez NRD-owską Amigę[6][7]. W grudniu 1970 r. Kuta opuścił Czerwone Gitary i rozpoczął krótkotrwałą współpracę z warszawskim zespołem Capella[5], a następnie z grupą Quorum.
W 1971 roku[8] razem z Piotrem Buldeskim i Markiem Migdalskim utworzył przy Klubie Piosenki ZAKR w warszawskim hotelu Bristol folk-rockową Rodzinę Pastora. Skład zespołu uzupełniały wokalistki: Maria Figiel, zaś od stycznia 1972 roku Zofia Borca[5]. Dzięki występom w Bristolu, Rodzina Pastora zdobyła uznanie fanów[5]. W latach 1971–1972 nagrywała w Telewizji Polskiej i w Polskim Radiu[8]. Piosenka A gdy leci głaz dostała się na listy przebojów i często była emitowana w Polskim Radiu[5].
Z początkiem 1972 roku Rodzina Pastora zarejestrowała swoje kolejne nagrania[8], z czego 4 zostały opublikowane przez Polskie Nagrania na płycie EPce (N-0708) pod nazwą Grupa Dominika, tuż po rozwiązaniu zespołu. Na płycie znalazły się trzy kompozycje Kuty (Ogon pawia, Zawsze humor mam, Uśmiech trzeba mieć) i jedna Andrzeja Zygierewicza (A gdy leci głaz) do tekstów Marka Dagnana, Tadeusza Rzymskiego i Grzegorza Walczaka. Ponadto zespół został zaproszony do wzięcia udziału w koncercie Debiuty, odbywającego się w ramach KFPP Opole'72[5]. Zanim jednak do tego doszło, drogi Kuty i Buldeskiego rozeszły się, co położyło kres istnieniu grupy[9].
W latach 1972–1975 muzyk współpracował z Bractwem Kurkowym 1791 (Buldeski założył zespół Piotr Pastor i Słońce) – grał wtedy na gitarach (6 i 12-strunowa), banjo, flecie, harmonijce ustnej i śpiewał. Był współtwórcą widowisk Już gwiazdeczka się kolebie i Życie, Miłość, Folk (fragmenty obydwu spektakli ukazały się na płytach). Jest kompozytorem utworów Niezwykła noc i Teatr życia.
W 1973 roku wystąpił z Bractwem Kurkowym na XI KFPP w Opolu, gdzie nagrodzono utwór Koleiny oraz na VII FPŻ w Kołobrzegu, gdzie zespół wywalczył Srebrny Pierścień za piosenkę W wojsku nie jest źle. Ponadto w latach 1973–1974 grupa wystąpiła poza konkursem na XIII MFP w Sopocie, X Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie oraz na Festiwalu Mody w Gdańsku, gdzie zespół otrzymał Złoty Medal za program Muzyka i moda oraz trzykrotnie w ZSRR.
Na początku 1975 roku multiinstrumentalista reaktywował Grupę Dominika. Z dawnego składu, w różnych okresach w zespole pojawili się Buldeski i Migdalski. W kwietniu 1975 roku Grupa Dominika wystąpiła przed szerszym audytorium podczas II Targów Estradowych Poltest w Łodzi, przedstawiając program literacko-muzyczny Z krzyku rodziło się życie (autorem słów piosenki tytułowej jest Piotr Janczerski) oraz jeździła z koncertami po Polsce, lecz zespół nie przetrwał zbyt długo. Po rozwiązaniu Grupy Dominika w 1976 roku, Kuta rozpoczął pracę muzyka sesyjnego.
Indywidualnym sukcesem artysty było zdobycie III nagrody za kompozycję Tam znajdę cię Ojczyzno (muz. D. Kuta, sł. G. Walczak), ex aequo z autorami piosenki Naprawdę warto (muz. S. Krajewski, sł. K. Winkler) w dwuetapowym konkursie (otwartym i zamkniętym) na piosenkę młodzieżową, ogłoszonym przez FSZMP w 1976 roku (I i II nagrody jury postanowiło nie przyznawać)[10]. Już w XXI wieku[11] Dominik Kuta występował z Maciejem Kubickim (ex-Eden i Breakout) w zespole Lapidarium Band[12]. 23 października 2020 roku, nakładem GAD Records ukazał się album pt. Biegnijmy w słońce z zachowanymi nagraniami telewizyjnymi i radiowymi Rodziny Pastora z lat 1971–1972[8].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żoną Dominika Kuty była w latach 70. Laura Łącz[1]. Pobrali się w 1972 roku[1]. Ona miała wtedy 18 lat i była na pierwszym roku studiów aktorskich, zaś on był popularnym muzykiem, który miał już za sobą współpracę z Czerwonymi Gitarami i Quorum[1]. Relację z uroczystości pokazano w Dzienniku Telewizyjnym[1]. Ich małżeństwo przetrwało 7 lat[1].
Jego siostrą była aktorka Magdalena Kuta[13].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Z zespołem Czerwone Gitary
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1970: Na fujarce (LP, Muza – XL/SXL 0599)
- 1970: Warszawa (LP, Amiga (NRD) – 8 55 256)
Single
[edytuj | edytuj kod]- 1970: Anna Maria / Wenn Du Willst [Jeśli tego chcesz] (SP, Amiga (NRD) – 4 50 797)[6][14]
- 1970: Solche Schönen Augen [Takie ładne oczy] / Heut’ Kennst Du Mich Nicht Mehr (SP, Amiga (NRD) – 4 50 798)[6][15]
Z Rodziną Pastora/Grupą Dominika
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 2020: Rodzina Pastora – Biegnijmy w słońce (CD, GAD Records GAD CD 140 – zbiór telewizyjnych i radiowych nagrań zespołu z lat 1971–1972)[8]
Czwórki
[edytuj | edytuj kod]- 1972: A gdy leci głaz / Ogon pawia / Zawsze humor mam / Uśmiech trzeba mieć (EP, Muza – N-0708)
Kompilacje
[edytuj | edytuj kod]- 1975: Polskie Targi Estradowe – Łódź 1975: Z krzyku rodziło się życie (LP, Muza – SX 1219)
- 2020: Wędrujmy. Wakacyjny przewodnik po polskiej psychodelii i folk-rocku (CD, GAD Records GAD CD 128)[16]
Nagrania telewizyjne i radiowe
[edytuj | edytuj kod]- „Telewizyjny Ekran Młodych” (11.1971): To tak jak sen, Gdy pełnoletnia będę Tom, Ten kawałek świata, Trochę wiosny, trochę lata, Ucieczka w deszcz, Biegnijmy w słońce, Whole Lotta Love (z rep Led Zeppelin)[8][9];
- Młodzieżowe Studio „Rytm” (1972): Musisz w drodze być, A gdy leci głaz, Zawsze humor mam, Uśmiech trzeba mieć, Ogon pawia, Płoną ognie w nocy ciemnej[8], A ja wcale nie wiem (utwór nieodnaleziony w archiwum)[9];
- „Podwieczorek przy mikrofonie” (14.06.1972): Musisz w drodze być (wersja koncertowa)[8][9];
- 1975: Z krzyku rodziło się życie.
Z zespołem Bractwo Kurkowe 1791
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- 1973: Już gwiazdeczka się kolebie (LP, Muza – SXL-0959; płyta z pastorałkami),
- 1974: Życie, Miłość, Folk (LP, Muza – SXL-1063),
- 1974: Hallo 1/74 – Wege Ändern Sich [Koleiny] / Schornsteinfeger Johnny [Kominiarz Johnny] (LP, Amiga (NRD) – 855 343) (kompilacja),
- 1974: Beat, Rock & Blues Aus Der VR Polen – Kasia und die Sonne [Kasia i słońce] / Schornsteinfeger Johnny [Kominiarz Johnny] (LP, Amiga (NRD) – 855 394) (kompilacja),
- 2000: Polskie Dzwony...Plus...Już Gwiazdeczka Się Kolebie (CD, Yesterday, Muza – 830988514-2) (kompilacja),
- 2000: Bractwo Kurkowe – Życie, Miłość, Folk ...Plus... Piotr Janczerski I Bractwo Kurkowe (CD, Yesterday, Muza – 830988515-2) (kompilacja).
Single i czwórki
[edytuj | edytuj kod]- 1974: Kasia und die Sonne [Kasia i słońce] / Vor langen Jahren [Obraz zapamiętany] (SP, Amiga (NRD) – 456 036),
- 1974: Hej, Winterschaft [Skrzypi wóz] / Schlaf, mein Sohn [Mroźna cisza] (SP, Amiga (NRD) – 456 083),
- 1975: Сойди На Землю [Zejdź na ziemię] / Дневник Человека [Pamiętnik człowieka] / Эй, Принесите [Hej, przynieście] / Летит Серебро [Leci srebro] (EP, Melodia (ZSRR) – C62-05327-28).
Nagrania radiowe
[edytuj | edytuj kod]- 1973: Polonez Gdański, Koleiny; W wojsku nie jest źle, Pytasz mnie matulu, Hej przynieście, Wiosna życia, Dyskoteka babci,
- 1974: Lato, lato, Przynieście maki, A my majowi, Witaj dniu.
Kompilacje
[edytuj | edytuj kod]- 1993: Perfect – 1971–1991 Historie Nieznane: O tobie, jesieni i innych rzeczach (Inter Sonus – IS 062).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Znane Pary: Laura Łącz i Dominik Kuta. Pamiętny ślub. pary-populada.pl. [dostęp 2016-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
- ↑ Anna Maria La Violista: Komunikat siostry Dominika Kuty o jego śmierci. facebook.com, 2023-03-07. [dostęp 2023-03-08]. (pol.).
- ↑ Jerzy Izdebski: Czterdzieści lat temu powstała 74 Grupa Biednych. kaszuby.pl. [dostęp 2016-01-10]. (pol.).
- ↑ a b Marek Truszkowski, Ryszard Bieniecki: OFAB – 27–30 listopada 1969, Kalisz. Kalisz: Biuro „OFAB” przy kaliskim domu Kultury, 1969.
- ↑ a b c d e f g h i Rafał Szczęsny Wagnerowski. Twarze miesiąca. „Non Stop”. 3, s. 5, 42–43, czerwiec-lipiec 1972. Warszawa: Epoka.
- ↑ a b c d e f Archiwum Muzycy. czerwonegitary.pl. [dostęp 2016-01-09]. (pol.).
- ↑ Czerwone Gitary – Warszawa. polskirock.art.pl. [dostęp 2016-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h GAD Records: Rodzina Pastora – Biegnijmy w słońce (CD). gadrecords.pl. [dostęp 2020-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-17)]. (pol.).
- ↑ a b c d Rodzina Pastora – Biegnijmy w słońce (2020) info: okładka płyty.
- ↑ Adam Stanisław Trąbiński. Z kraju jednym tchem. „Non Stop”. 5, s. 12, maj 1976. Warszawa: Epoka.
- ↑ Rockowa Orkiestra Świątecznej Pomocy w Malibu. e-sochaczew.pl. [dostęp 2016-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-31)]. (pol.).
- ↑ Lapidarium Band. upcpoczta.pl. [dostęp 2016-01-09]. (pol.).
- ↑ Magdalena Kuta i Laura Łącz: Razem kochały jednego mężczyznę. pary-populada.pl. [dostęp 2016-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
- ↑ Rote Gitarren – Anna Maria / Wenn Du Willst. discogs.com. [dostęp 2016-01-11]. (pol.).
- ↑ Rote Gitarren – Solche Schönen Augen / Heut’ Kennst Du Mich Nicht Mehr. discogs.com. [dostęp 2016-01-11]. (pol.).
- ↑ Wędrujmy. Wakacyjny przewodnik po polskiej psychodelii i folk-rocku (CD). gadrecords.pl. [dostęp 2020-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-18)]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ’n’ Roll 1959–1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
- Dominik Kuta – KPPG.waw.pl
- Dominik Kuta – Discogs.com