Przejdź do zawartości

Dom, który zbudował Jack

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom, który zbudował Jack
The House That Jack Built
ilustracja
Gatunek

thriller

Rok produkcji

2018

Data premiery

14 maja 2018 (świat)
18 stycznia 2019 (Polska)

Kraj produkcji

Dania
Francja
Szwecja
Niemcy
Belgia

Język

angielski

Czas trwania

155 min

Reżyseria

Lars von Trier

Scenariusz

Lars von Trier

Główne role

Matt Dillon, Bruno Ganz, Uma Thurman

Muzyka

Víctor Reyes

Zdjęcia

Manuel Alberto Claro

Montaż

Molly Malene Stensgaard, Jacob Secher Schulsinger

Produkcja

Louise Vesth

Dystrybucja

TrustNordisk (świat), IFC Films (Ameryka Północna)

Budżet

8 700 000 euro

Przychody brutto

1 800 000 $

Strona internetowa

Dom, który zbudował Jack (ang. The House That Jack Built) – film fabularny z 2018 roku w reżyserii Larsa von Triera. Opowiada historię Jacka, seryjnego mordercy, który w ciągu 12 lat w latach 70. oraz 80. zabił ponad 60 osób[1].

Film został zaprezentowany na 71. MFF w Cannes i był to pierwszy film von Triera na tej imprezie po skandalu związanym z prowokacyjnymi komentarzami reżysera na temat Hitlera i nazizmu w 2011 roku[2][3]. Film natychmiast wywołał kontrowersje wśród widzów: podczas pokazu premierowego ponad 100 osób opuściło widownię[4].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Głównym bohaterem filmu jest Jack (Matt Dillon), inżynier i seryjny morderca, cierpiący na OCD i mający ambicje artystyczne oraz architektoniczne. Film rozpoczyna się od rozmowy Jacka z niejakim Werem (Bruno Ganz), który pojawi się na ekranie dopiero pod koniec filmu. Jack opowiada Werowi o popełnionych morderstwach — opowieść jest podzielona na pięć części, pięć „zdarzeń“, stanowiących według Jacka losową próbkę jego przestępstw. Tłumaczy Werowi, że postrzega swoje czyny jako swoisty sposób uprawiania sztuki. Film kończy epilog, odbiegający od realistycznej konwencji poprzednich fragmentów: Jack i Wer uciekają przed policją do kanału ściekowego, skąd przedostają się do Piekła. Próbując uciec stamtąd, Jack ginie.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]
  • Matt Dillon – Jack
  • Bruno Ganz – Verge (Wergiliusz, Wer)
  • Uma Thurman – pierwsza ofiara
  • Siobhan Fallon Hogan – Claire Miller, druga ofiara
  • Sofie Gråbøl – matka dwóch chłopców, trzecia ofiara
  • Riley Keough – Jacquelline, Simple ("Prosta"), czwarta ofiara
  • Jeremy Davies – Al
  • Jack McKenzie – Sonny
  • Mathias Hjelm – Glenn
  • Edward Speleers – Ed, drugi policjant
  • Marijana Jankovic – Kelly Miller, studentka
  • Carina Skenhede – Susan Hanson, staruszka
  • Rocco Day – Grumpy
  • Cohen Day – George
  • Robert Jezek – czwarty policjant
  • Osy Ikhile – wojskowy
  • Christian Arnold – pierwszy mężczyzna
  • Yu Ji-tae – drugi mężczyzna
  • Johannes Kuhnke – trzeci mężczyzna
  • Jerker Fahlström – czwarty mężczyzna
  • David Bailie – S.P.
  • Robert G. Slade – Rob
  • Vasilije Mujka – człowiek z kosą

Opinie

[edytuj | edytuj kod]

Albert Nowicki (His Name is Death) pisał: „Nawet jak na dekonstrukcję thrillera o seryjnym mordercy jest najnowszy film von Triera przedsięwzięciem odkrywczym i karkołomnym. Czyny Jacka nigdy nie są uniewinniane, ale między bohaterem tytułowym a widownią rodzi się specyficzna więź. Próbujemy mężczyznę zrozumieć, po pewnym czasie zauważamy, że morderstwo to dla niego sposób na zachowanie równowagi egzystencjalnej. Zamiast skazywać Jacka na naszą nienawiść, von Trier przedstawia go jako szalonego wrażliwca.”[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mark Olsen, Review: Lars von Trier's 'The House That Jack Built' is mostly empty [online], latimes.com [dostęp 2019-01-17].
  2. Charlotte Higgins, Lars von Trier provokes Cannes with 'I'm a Nazi' comments, „The Guardian”, 18 maja 2011, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-01-17] (ang.).
  3. Ben Kenigsberg, Cannes 2018: Lars von Trier returns to Cannes with The House That Jack Built | Festivals & Awards | Roger Ebert [online], www.rogerebert.com [dostęp 2019-01-17] (ang.).
  4. Travis Clark, More than 100 people walked out of a 'repulsive' serial-killer movie at Cannes: 'Lars has gone too far this time’ [online], Business Insider [dostęp 2019-01-17].
  5. Nowicki, Albert (2018-09-19). „PORUSZYĆ PIEKŁO. ('DOM, KTÓRY ZBUDOWAŁ JACK', 2018)”. His Name is Death. Automattic Inc. [dostęp 2019-02-10].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]