Przejdź do zawartości

Doktór Murek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Doktór Murek
Gatunek

dramat obyczajowy

Rok produkcji

1939

Data premiery

9 kwietnia 1939

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

94 min

Reżyseria

Juliusz Gardan

Scenariusz

Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Główne role

Franciszek Brodniewicz,
Nora Ney,
Ina Benita,
Janina Wilczówna,
Jadwiga Andrzejewska,
Lidia Wysocka

Muzyka

Władysław Spielman[1]

Zdjęcia

inż. Seweryn Steinwurzel[1]

Scenografia

inż. Jacek Rotmil

Produkcja

Norbert Tarler
(kierownik produkcji)

Wytwórnia

Parlofilm

Doktór Murek – polski film fabularny z 1939 roku. Ekranizacja powieści Doktor Murek zredukowany (1936) oraz Drugie życie doktora Murka (1936) autorstwa Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, jednego z najbardziej poczytnych przedwojennych polskich pisarzy.

Film przedstawia upadek młodego uczciwego urzędnika, który traci pracę i schodzi na nieuczciwą drogę. W tytułowej roli wystąpił ówczesny amant Franciszek Brodniewicz.

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2011–2013 film został poddany digitalizacji z wykorzystaniem trzech źródeł ze zbiorów Filmoteki Narodowej, by uzyskać jak najpełniejszą wersję. Udało się uzupełnić go o ponad 2 minuty. Obecnie trwa 94 minuty i 4 sekundy, jednak nadal nie jest kompletny[2].

  • Atelier i laboratorium: Falanga[1]
  • Nagrano systemem Tobis-Klangfilm[1]
  • Czas akcji: lata 30. XX wieku[3]
  • Prawa: dzieło osierocone (dyspozytariuszem jest Filmoteka Narodowa)[3]

Obsada

[edytuj | edytuj kod]
Franciszek Brodniewicz, odtwórca roli Murka

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

W wyniku intrygi uczciwy doktor praw Franciszek Murek traci pracę w prowincjonalnym magistracie oraz narzeczoną, córkę zubożałego arystokraty. Zauroczona nim posługaczka, przebiegła Karolka, chce go usidlić. Tymczasem Murek postanawia wyjechać do Warszawy. W stolicy nie może jednak dać sobie rady. Jest bez pracy, śpi w przytułku. W końcu otrzymuje pracę fizyczną i najmuje kąt do mieszkania u kobiety trudniącej się wróżbiarstwem. Nawiązuje kontakt z miejscowym półświatkiem. Zaznajamia się z Arletą, tancerką w nocnym klubie. Dowiaduje się, że syn, którego rzekomo miała z nim Karolka, był jedynie wymysłem, by wyciągać od niego pieniądze. Załamany, wspólnie z hersztem bandy o pseudonimie „Czarny Kazik”, dokonuje napadu rabunkowego na willę dyrektora Czabrana. Łupem jest walizka wypełniona papierami wartościowymi, z którą uchodzi Murek. Ukrywa ją, również przed wspólnikiem, jednak papierów nie można się pozbyć, ponieważ zostały zastrzeżone. Murek ponownie musi zacząć wszystko od nowa. Postanawia zająć się wróżeniem jako łatwym sposobem zarabiania na życie. Zmienia wygląd, zapuszcza brodę i otwiera własny gabinet, który prosperuje coraz lepiej. Arleta, kochanka „Czarnego Kazika”, zabija swego konkubenta, by żyć z Murkiem. Ten sprytnie zwraca walizkę dyrektorowi Czabranowi, który pod wrażeniem „talentów paranormalnych” Murka proponuje mu posadę w swojej firmie. Córka Czabrana jest związana z jego pracownikiem, Jerzym. Okazuje się, że Jerzy chronił willę w noc napadu. Murek obawia się, że teraz może go rozpoznać. Za namową Arlety Murek wmawia mu, że cierpi na chorobę psychiczną. Tymczasem Arletę i Murka odnajduje człowiek „Czarnego Kazika” i domaga się opłacania za milczenie. Intryga Arlety wywołuje strzelaninę w podmiejskiej restauracji z trzema ofiarami śmiertelnymi. Franciszek decyduje się rozstać z Arletą, ponieważ uważa ją za swego „złego ducha” (zob. femme fatale). Arleta odbiera sobie życie a Murek zostaje wspólnikiem Czabrana i zamierza zostać jego zięciem. Odbiera list, z którego wynika, że dawno temu został zrehabilitowany zawodowo. Ostatecznie popada jednak w obłęd i ucieka. Postanawia, że znów zacznie życie od nowa, jako nędzarz.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Informacje umieszczone w czołówce filmu
  2. Informacja umieszczona przed czołówką wersji zdigitalizowanej
  3. a b Doktór Murek. repozytorium.fn.org.pl.