Dirk Bogarde
Imię i nazwisko |
Derek Jules Gaspard Ulric Niven van den Bogaerde |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1921 |
Data i miejsce śmierci |
8 maja 1999 |
Zawód |
aktor, pisarz, scenarzysta |
Lata aktywności |
1939–1990 |
Dirk Bogarde, właśc. Derek Jules Gaspard Ulric Niven van den Bogaerde[1] (ur. 28 marca 1921 w Londynie, zm. 8 maja 1999 tamże) – brytyjski aktor, pisarz i scenarzysta.
Początkowo był idolem poranka w filmach dla organizacji Rank, później występował w filmach artystycznych. Napisał siedem najlepiej sprzedających się tomów wspomnień, sześć powieści i artykułów w „The Daily Telegraph”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był najstarszym z trójki dzieci Margaret Niven (1898–1980) i Ulrica van den Bogaerde (1892–1972). Jego ojciec urodził się w Perry Barr w Birmingham, był pochodzenia flamandzkiego i pełnił funkcję dyrektora artystycznego tygodnika „The Times”. Jego matka pochodziła z Glasgow w Szkocji i była aktorką. Bogarde spędził większość dzieciństwa w Sussex, wychowywany przez starszą siostrę Elizabeth i ukochaną nianię Lally[2]. Uczęszczał do Allen Glen’s School w Glasgow, zanim ukończył University College School w Londynie i Allan Glens College w Glasgow[3]. Uczęszczał także do Chelsea School of Art[3].
Zaczynał w teatrze od drobnych prac pomocniczych; był gońcem, rekwizytorem i dekoratorem. W 1937 rozpoczął studia w Royal College of Art. W 1939 w wieku 19 lat zadebiutował na scenie z Amersham Repertory Company i na ekranie w niewielkiej roli w komedii Chodź, George![4] u boku George’a Formby’ego. W 1941 wstąpił do wojska. Brał udział w walkach na Pacyfiku, walczył na frontach Europy i Azji, pełniąc też służbę komentatora radia BBC na Jawie[5].
Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do aktorstwa. Sukcesem scenicznym był występ w sztuce Johna Boyntona Priestleya Kiedy się pobierzemy. W 1950 podpisał kontrakt z wytwórnią Arthura Ranka. Wystąpił w szeregu popularnych filmów i zyskał status gwiazdy filmowej, jednak pod względem artystycznym najlepszym okresem w jego karierze były lata 60. i początek następnej dekady.
W dramacie Ofiara (1961) wystąpił jako szanowany prawnik szantażowany z powodu swej homoseksualnej orientacji. Współpracował z Josephem Loseyem, amerykańskim reżyserem realizującym swe filmy w Anglii – zagrał w dramatach psychologicznych Służący (1963) i Wypadek (1967). Najwybitniejsze kreacje stworzył w dziełach Luchino Viscontiego – Zmierzchu bogów (1969) i Śmierci w Wenecji (1971). Inne znaczące pozycje filmowe, w których wystąpił to Darling (1965), Żyd Jakow (1968), Nocny portier (1974) i O jeden most za daleko (1977).
Przewodniczył jury konkursu głównego na 37. MFF w Cannes (1984)[6].
Bogarde był także utalentowanym pisarzem, autorem wspomnień i powieści. W 1992 królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki (za osiągnięcia aktorskie).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był homoseksualistą[7]. W latach 1938–1988 był partnerem aktora Anthony’ego Forwooda[8].
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]Bogarde zmarł 8 maja 1999 w Londynie na atak serca w wieku 78 lat[9]. Prochy artysty zostały rozsypane przy jego byłej posiadłości „Le Haut Clermont” w Grasse w południowej Francji.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1978: Desperacja (Despair) jako Hermann Hermann
- 1977: Opatrzność (Providence) jako Claude Langham
- 1977: O jeden most za daleko (A Bridge Too Far) jako generał broni Frederick „Boy” Browning
- 1975: Spirala śmierci (Permission to Kill) jako Alan Curtis
- 1974: Nocny portier (Il Portiere di notte) jako Maximilian Theo Aldorfer
- 1973: Wąż (Le Serpent) jako Philip Boyle
- 1971: Śmierć w Wenecji (Morte a Venezia) jako Gustav von Aschenbach
- 1969: Och, co za urocza wojenka (Oh! What a Lovely War) jako Stephen
- 1969: Zmierzch bogów (La caduta degli dei) jako Friedrich Bruckmann
- 1968: Żyd Jakow (The Fixer) jako Bibikow
- 1968: Sebastian jako Sebastian
- 1967: Dom matki (Our Mother’s House) jako Charlie Hook
- 1967: Wypadek (Accident) jako Stephen
- 1965: Darling jako Robert Gold
- 1964: Za króla i ojczyznę (King and Country) jako kapitan Hargreaves
- 1963: I dalej będę śpiewać (I Could Go on Singing) jako David Donne
- 1963: Służący (The Servant) jako kamerdyner Barret
- 1963: Wyjątkowo upalny czerwiec (Hot Enough for June) jako Nicholas Whistler
- 1962: Hasło „Odwaga” (The Password Is Courage) jako sierżant major Charles Coward
- 1962: Nawiedzony okręt (H.M.S. Defiant) jako porucznik Scott-Padget
- 1961: Ofiara (Victim) jako Melville Farr
- 1960: Pieśń bez końca (Song Without End) jako Franciszek Liszt
- 1960: Anioł w czerwonej sukni (The Angel Wore Red) jako Arturo Carre
- 1958: Lekarz na rozdrożu (The Doctor’s Dilemma) jako Louis Dubedat
- 1958: Opowieść o dwóch miastach (A Tale of Two Cities) jako Sydney Carton
- 1957: Królestwo Campbella (Campbell’s Kingdom) jako Bruce Campbell
- 1954: Lekarz domowy (Doctor in the House) jako dr Simon Sparrow
- 1954: Śpiący tygrys (The Sleeping Tiger) jako Frank Clemmons
- 1948: Kwartet (Quartet) jako George Bland
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Rok | Nagroda | Kategoria | Film |
---|---|---|---|
1964 | Nagroda BAFTA | Najlepszy aktor brytyjski[10] | Służący (1963) |
1966 | Darling (1965) | ||
1987 | Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej[10] | – | – |
1990 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Valladolid | Najlepszy aktor[10] | Daddy Nostalgie (1990) |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dirk Bogarde. Listal. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
- ↑ Jason Buchanan: Dirk Bogarde Biography. AllMovie. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
- ↑ a b Dirk Bogarde Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
- ↑ Dirk Bogarde. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
- ↑ J.Y. Smith: Dirk Bogarde, 78, Dies. „The Washington Post”, 1999-05-09. [dostęp 2009-09-04]. (ang.).
- ↑ Dirk Bogarde Trivia. FamousFix. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
- ↑ Louise Jury: The private world of Dirk Bogarde. „The Independent”, 2007-03-28. [dostęp 2009-09-04]. (ang.).
- ↑ Dirk Bogarde Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
- ↑ Aljean Harmetz: Dirk Bogarde, 78, Masterful Portrayer of the Complex, Dies. „The New York Times”, 1999-05-10. [dostęp 2009-09-04]. (ang.).
- ↑ a b c Dirk Bogarde Awards. AllMovie. [dostęp 2022-05-03]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dirk Bogarde w bazie IMDb (ang.)
- Dirk Bogarde w bazie Filmweb
- Dirk Bogarde w bazie Notable Names Database (ang.)
- ISNI: 0000000121478570
- VIAF: 111355131
- ULAN: 500490486
- LCCN: n79139685
- GND: 119545748
- NDL: 00463452
- BnF: 13523034w
- SUDOC: 050464256
- NLA: 35712884
- NKC: jn19995000888
- BNE: XX971402
- NTA: 069287430
- BIBSYS: 90090479
- CiNii: DA0483388X
- Open Library: OL63203A
- PLWABN: 9810532914705606
- NUKAT: n2009129992
- OBIN: 72249
- J9U: 987007258958805171
- PTBNP: 28282
- CANTIC: a11686959
- LNB: 000242955
- CONOR: 61590115
- KRNLK: KAC201908016
- LIH: LNB:BhNe;=Bt