Makulec czarniawy

Makulec czarniawy
	; Zarodnie na łodyżce rośliny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	Protozoa
Typ	śluzowce
Klasa	Myxogastrea
Rząd	Stemonitida
Rodzina	Didymiidae
Rodzaj	makulec
Gatunek	makulec czarniawy
	Nazwa systematyczna
	Didymium melanospermum (Pers.) T. Macbr.; N. Amer. Slime-Moulds (New York): 88 (1899)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Makulec czarniawy (Didymium melanospermum (Pers.) T. Macbr.) – gatunek śluzowców^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Didymiidae, Stemonitida, Myxogastria, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa^[1].

Po raz pierwszy gatunek ten opisał w 1794 r. Elias Fries nadając mu nazwę Physarum melanogaster. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu Thomas Huston Macbride w 1899 r.^[1]

Synonimy nazwy naukowej^[2]:

Cionium farinaceum Link 1809
Diderma melanospermum (Pers.) Fr. 1829
Didymium farinaceum Schrad. 1797
Physarum farinaceum (Schrad.) Pers. 1801
Physarum melanospermum Pers. 1794
Trichia farinacea (Schrad.) Poir. 1808

Nazwa polska według W. Fałtynowicza^[3].

Morfologia

Tworzy początkowo białe, potem szarobiałe zarodnie na trzonkach. Są prawie kuliste, często spłaszczone, wgłębione, o średnicy 0,4–1,3 mm i wysokości 0,5–1,2 mm. Trzonek ma wysokość 0,2–0,6 mm i jest prawie czarny. Powierzchnia zarodni gęsto pokryta kanciastymi kryształkami wapienia. Zarodniki o barwie od ciemnopurpurowej przez brązową do purpurowoszarej. Mają średnicę 9–14 μm i brodawkowaną powierzchnię^[4].

Makulec łuskowaty (Didymium squamulosum) ma krótszy, grubszy i białawy trzonek^[5].

Siedlisko i występowanie

Gatunek kosmopolityczny. Występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Najliczniejsze stanowiska podano w Ameryce Północnej i Europie^[6]. Występuje również w Polsce^[4].

Żyje na ściółce leśnej i drewnie, przeważnie drzew liściastych. Preferuje siedliska wilgotne, najczęściej występuje w olsach i lasach bagiennych. Zarodnie pojawiają się od początków lata do października^[4].