Przejdź do zawartości

Denebola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Denebola
β Leonis
Ilustracja
Gwiazdozbiór Lwa z zaznaczoną Denebolą
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Lew

Rektascensja

11h 49m 03,578s[1]

Deklinacja

14° 34′ 19,41″[1]

Paralaksa (π)

0,09091 ± 0,00052[1]

Odległość

35,9 ± 0,2 ly
11,0 ± 0,07[2] pc

Wielkość obserwowana

2,14m[2]

Ruch własny (RA)

−497,68 ± 0,87 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−114,67 ± 0,44 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−0,20 ± 0,50 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

karzeł

Typ widmowy

A3 Va[3]

Masa

1,911–1,926[3] M

Promień

1,657 ± 0,06 lub 1,7134 ± 0,0334[3] R

Metaliczność [Fe/H]

0,07[3]

Wielkość absolutna

1,93m[2]

Jasność

13,25 ± 0,15 L[3]

Okres obrotu

<0,65 dnia[4]

Prędkość obrotu

125 km/s[4]

Wiek

0,1–0,3 mld lat[3]

Temperatura

8421 ± 79 lub 8604 ± 152 K[3]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

7134[2] pc

Mimośród

0,0305[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 94 Leo
2MASS: J11490366 1434197
Bonner Durchmusterung: BD 15°2383
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 444
Boss General Catalogue: GC 16189
Katalog Gliesego: GJ 448
Katalog Henry’ego Drapera: HD 102647
Katalog Hipparcosa: HIP 57632
Katalog jasnych gwiazd: HR 4534
SAO Star Catalog: SAO 99809
GCTP 2738.00, LHS 2462, LTT 13249

Denebola (Beta Leonis, β Leo) – gwiazda w gwiazdozbiorze Lwa, odległa od Słońca o około 36 lat świetlnych.

Nazwa własna gwiazdy, Denebola, wywodzi się od arabskiego ‏ ذنب الاسد‎ ðanab al-asad, co oznacza „ogon Lwa”[4][5][6]. W przeszłości była też znana pod innymi nazwami, m.in. Deneb Alased (wywodząca się z tego samego wyrażenia), Dafira (od słowa ‏الضفيرة‎ al-ðafīrah, oznaczającego pędzel na końcu ogona), a sułtan Uług Beg powiązał z nią nazwę Al Ṣarfah (‏ألصرفة‎, pierwotnie odnoszącą się do jednej z arabskich „stacji księżycowych”, segmentów ekliptyki, które przemierza Księżyc w miesięcznym ruchu)[6]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Denebola dla określenia tej gwiazdy[7].

Charakterystyka obserwacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Denebola to trzecia co do jasności gwiazda w gwiazdozbiorze. Jej obserwowana wielkość gwiazdowa to 2,14m, a wielkość absolutna jest równa 1,93m[2]. Leży najdalej na wschód w wyraźnym trójkącie gwiazd położonych na wschód od Regulusa[4].

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Denebola to biała gwiazda ciągu głównego należąca do typu widmowego A3. Jest gwiazdą zmienną typu Delta Scuti[1][4]. Jej temperatura jest wyższa niż temperatura fotosfery Słońca, pomiary wskazują wartości od ok. 8420[3] do 8750 K[4]. Masa Deneboli jest ok. 1,9 razy większa od masy Słońca, jej promień wynosi ok. 1,65–1,71 promienia Słońca[4][3]. Gwiazda ta emituje ponad 13 razy więcej promieniowania niż nasza Gwiazda Dzienna[4][3]. Jeden obrót wokół własnej osi zajmuje jej poniżej 0,65 dnia[4].

Denebolę otacza dysk protoplanetarny, z którego najprawdopodobniej tworzy się jej układ planetarny, choć żadnych planet na razie nie odkryto[4]. Dysk ten składa się z co najmniej dwóch części – gorącego (600 K) wewnętrznego dysku położonego w odległości 2–3 au od gwiazdy oraz rozległego zewnętrznego dysku o temperaturze ok. 120 K, rozciągającego się od ok. 5 do 55 au od gwiazdy[8].

Gwiazda ma kilka optycznych towarzyszek, o wielkości gwiazdowej co najwyżej 5,80m[9].

W fikcji

[edytuj | edytuj kod]

W astrologii Denebola jest uznawana za gwiazdę o niekorzystnym wpływie na ludzi, przynoszącą nieszczęście i niesławę[6].

Na fikcyjnej czwartej planecie Deneboli rozgrywa się akcja jednego z epizodów komiksu Funky Koval[10].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Denebola w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f Anderson E., Francis C.: HIP 57632. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-05-10]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j Tabetha S. Boyajian et al.. Stellar Diameters and Temperatures III. Main Sequence A, F, G, & K Stars: Additional high-precision measurements and empirical relations. „The Astrophysical Journal”. 771 (1), s. 40, 2013-07-01. DOI: 10.1088/0004-637X/771/1/40. arXiv:1306.2974. (ang.). 
  4. a b c d e f g h i j Jim Kaler: DENEBOLA (Beta Leonis). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2014-05-16]. (ang.).
  5. Leo. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
  6. a b c Leo, the Lion. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 258–259. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  7. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-19. [dostęp 2018-05-10].
  8. Nathan D. Stock et al.. The Structure of the β Leonis Debris Disk. „The Astrophysical Journal”. 724 (2), s. 1238, 2010-12-01. DOI: 10.1088/0004-637X/724/2/1238. (ang.). 
  9. Mason et al.: WDS J11491 1434A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
  10. Maciej Parowski, Jacek Rodek, Bogusław Polch. Funky Koval: Bez oddechu. „Komiks - Fantastyka”. 1 (1/1987), 1987. RSW "Prasa-Książka-Ruch".