Demryc
Demryc (Temritz, Demritz) – śląski i górnołużycki herb szlachecki. Podstawowy wariant herbu (Demryc I) określony został przez Juliusza Karola Ostrowskiego jako odmiana herbu Leliwa, warianty II i III uznawane przez niektórych heraldyków niemieckich za odmianę herbu Drzewica.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Juliusz Karol Ostrowski wymienia trzy warianty tego herbu (blazonowane zostały tylko dwa pierwsze, wariant trzeci przedstawiony tylko w formie wizerunku):
Demryc I (Temritz, Demritz cz. Leliwa odm.): W polu błękitnym między rogami złotego półksiężyca złota sześciopromienna gwiazda. Nad hełmem w koronie między dwiema chorągwiami w błękitne i srebrne poprzeczne pasy trzy pióra strusie złote między błękitnymi. Labry błękitne podbite złotem.
Demryc II: W polu błękitnym nad i pod półksiężycem złotym rogami do góry - sześciopromienna gwiazda złota. Nad hełmem w koronie ręka zbrojna z mieczem. Labry błękitne podbite złotem.
Demryc III: W polu błękitnym nad i pod półksiężycem złotym rogami do góry - sześciopromienna gwiazda złota. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie złote między błękitnymi. Labry błękitne podbite złotem.
Wariant I wspominany także przez Hefnera[1].
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Według Ostrowskiego herb rodziny polskiego pochodzenia na Śląsku.
Rodzina Demritz
[edytuj | edytuj kod]Według Ernsta Heinricha Kneschke stary śląski i górnołużycki ród szlachecki, który miał zaliczać się do Leliwitów. Z rodziny tej wymienia on Radslausa Demritza (Radosława Demritza) w roku 1287 przy księciu wrocławskim Henryku IV Probusie. Andreas von Demritz miał być żonaty w 1530 z jedną z von Blanckensteinów, a Christoph von Temritz w roku 1626 miał być właścicielem dóbr rycerskich Stäbchen w świdnickiem. W Górnych Łużycach, w których leżały dobra Temritz, Temmritz koło Budziszyna, rodzina ta miała pisać się głównie z Diehsa w powiecie Görlitz. W rękach rodziny znajdować się miało także Colmen i Oelsa (1592), Heinewalde koło Żytawy (1684). Na początku XVIII wieku ród miał wygasnąć w Łużycach (ostatnia wzmianka w 1714)[2].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Daemritz, Demryc, Demritz, Temritz, Themritz.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Otto Titan von Hefner red.: Neues Wappenbuch des blühenden Adels im Königreiche Galizien. Monachium: Heraldisches Institut, 1863, s. 8.
- ↑ Ernst Heinrich Kneschke red.: Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon. Lipsk: Friedrich Voigt, 1860, s. 450.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 96.
- Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 56,57.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Demryc II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla