Debi Thomas
Data i miejsce urodzenia |
25 marca 1967 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
167 cm | |||||||||||||||||||||
Konkurencja | ||||||||||||||||||||||
Klub | ||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery |
1988 | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Debra „Debi” Janine Thomas (ur. 25 marca 1967 w Poughkeepsie[2]) – amerykańska łyżwiarka figurowa i lekarka, pierwsza afroamerykańska medalistka zimowych igrzysk olimpijskich.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w 1967 r. w Poughkeepsie w stanie Nowy Jork[3], a dorastała w San Jose w Kalifornii[4]. Na łyżwach zaczęła jeździć ok. piątego roku życia, ale początkowo nie trenowała intensywnie i zaczęła uczęszczać na lekcje jazdy dopiero w wieku 9 lat. Po wygraniu licznych konkursów dziecięcych, trafiła pod opiekę trenera Alexa McGowana[3], który pozostał trenerem do zakończenia jej kariery[4]. Dwa lata później dotarła do krajowych finałów nowicjuszy i zdobyła w nich srebrny medal[3]. W wieku 16 lat została zawodniczką Los Angeles Figure Skating Club[4].
Uczęszczała na Stanford University w Kalifornii, łącząc naukę z łyżwiarstwem. W 1986 r. wygrała krajowe mistrzostwa seniorów w łyżwiarstwie figurowym, co udało jej się jako pierwszej Afroamerykance. W tym samym roku zdobyła złoty medal na mistrzostwach świata w łyżwiarstwie figurowym w Genewie. Oba te sukcesy sprawiły, że została wybrana przez ABC sportowcem roku[3].
W 1987 r. zmagała się z zapaleniem ścięgna Achillesa, ale udało się jej zdobyć srebrny medal na mistrzostwach USA, gdzie ustąpiła tylko Jill Trenary, oraz srebrny medal na mistrzostwach świata, gdzie uległa tylko Katarinie Witt z NRD. W następnym roku ponownie zwyciężyła w mistrzostwach USA i została reprezentantką USA na zimowe igrzyska w Calgary w 1988 r. Tam zajęła trzecie miejsce, przegrywając ponownie z Witt i z Kanadyjką Elizabeth Manley, która zajęła drugie miejsce. Zawody nazwano bitwą Carmen, gdyż obie zawodniczki jechały do muzyki z opery Georgesa Bizeta Carmen. Niezależnie od tego, jej brązowy medal był pierwszym zdobytym przez Afroamerykanki na zimowych igrzyskach olimpijskich[3]. W tym samym roku w Budapeszcie wywalczyła trzeci w karierze medal mistrzostw świata – brązowy[5].
Po igrzyskach zakończyła karierę amatorską i przez dwa lata jeździła zawodowo, zarabiając na studia[4] inżynierskie[3], które wznowiła i ukończyła w 1991 r.[4] na Stanford University, po czym ukończyła Northwestern University w Illinois, uzyskując dyplom lekarza[3] w 1997 r. i zaczęła pracę jako chirurg ortopeda[4]. W 2000 r. trafiła do US Figure Skating Hall of Fame[3].
Wyszła za mąż za Briana Vandena Hogena, a po rozwodzie z nim[3] wyszła w 1996 r. za byłego piłkarza Chrisa Bequette’a[4], z którym miała syna Christophera Julesa. W późniejszych lata mieszkała w Terre Haute w Indianie, praktykując jako lekarz[3]. W 2010 r. porzuciła męża i syna, otwierając gabinet ortopedyczny w Richlands, jednak w 2014 r. ogłosiła upadłość, a jej licencja na wykonywanie zawodu lekarza wygasła. W następnych latach mieszkała w przyczepie z nowym narzeczonym i była poważnie zadłużona. Ponadto leczyła się psychiatrycznie, gdy stwierdzono u niej chorobę afektywną dwubiegunową[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Debi Thomas [online], Olympedia [dostęp 2021-04-19] (ang.).
- ↑ Debi Thomas Bio, Stats, and Results, Sports Reference [zarchiwizowane 2020-04-18] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Alexander Klein , Debi Thomas (1967- ) • [online], Blackpast, 2 listopada 2010 [dostęp 2021-03-25] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Tomasz Kalemba , Na "Bitwę Carmen" patrzył cały świat. Wielka gwiazda została bankrutem [online], Onet Sport, 25 marca 2021 [dostęp 2021-03-25] .
- ↑ Historical Results. World Championships » Ladies 1980-1989, Skatabase [zarchiwizowane 2010-01-24] (ang.).