David Merritt
David Merritt – amerykański astrofizyk, profesor Instytutu Technicznego w Rochester, w stanie Nowy Jork.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Otrzymał doktorat z astrofizyki na Uniwersytecie w Princeton i pracował na stanowisku doktora habilitowanego na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley oraz w kanadyjskim Instytucie Astrofizyki Teoretycznej w Toronto. Jego obszary specjalizacji obejmują dynamikę i ewolucję galaktyk, supermasywne czarne dziury i astrofizykę obliczeniową.
David Merritt jest byłym przewodniczącym Division on Dynamical Astronomy, będącego oddziałem Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego. Jest członkiem oraz założycielem CCRG (Center for Computational Relativity and Gravitation) w Instytucie Technicznym w Rochester.
Jego wkład naukowy obejmuje modele Osipkova-Merritta[1], obrócenia spinów w czarnych dziurach[2], estymator masy Leonarda-Merritta[3], relację M-sigma[4], systemy gwiezdne o ujemnych temperaturach[5] oraz rotacyjny ruch Browna[6].
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- The Garfinkel Lectureship, Uniwersytet Yale (2014)
Książki autorstwa Davida Merritta
[edytuj | edytuj kod]- Dynamics and Evolution of Galactic Nuclei, Princeton University Press, 2013, ISBN 978-0-691-12101-7[7]
Artykuły Davida Merritta
[edytuj | edytuj kod]- L. Ferrarese, D. Merritt: Supermassive Black Holes. „Physics World”, czerwiec 2002, s. 41.[8]
Filmy
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David Merritt. Spherical Stellar Systems with Spheroidal Velocity Distributions. „The Astronomical Journal”. 90, s. 1027–1037, 1985. DOI: 10.1086/113810. Bibcode: 1985AJ.....90.1027M.
- ↑ David Merritt, Ron Ekers. Tracing Black Hole Mergers through Radio Lobe Morphology. „Science”. 297, s. 1310–1313, 2002. DOI: 10.1126/science.1074688. arXiv:astro-ph/0208001. Bibcode: 2002Sci...297.1310M.
- ↑ Peter Leonard, David Merritt. The Mass of the Open Star Cluster M35 as Derived from Proper Motions. „The Astrophysical Journal”. 339, s. 195–208, 1989. DOI: 10.1086/167287. Bibcode: 1989ApJ...339..195L.
- ↑ Laura Ferrarese, David Merritt. A Fundamental Relation between Supermassive Black Holes and Their Host Galaxies. „The Astrophysical Journal”. 539, s. L9-L12, 2000. DOI: 10.1086/312838. arXiv:astro-ph/0006053. Bibcode: 2000ApJ...539L...9F.
- ↑ David Merritt, Scott Tremaine, Doug Johnstone. Models of Violently Relaxed Galaxies. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 236, s. 829–841, 1989. DOI: 10.1093/mnras/236.4.829. Bibcode: 1989MNRAS.236..829M.
- ↑ David Merritt. Rotational Brownian Motion of a Massive Binary. „The Astrophysical Journal”. 568, s. 998–1003, 2002. DOI: 10.1086/339035. arXiv:astro-ph/0107569. Bibcode: 2002ApJ...568..998M.
- ↑ Dynamics and Evolution of Galactic Nuclei by David Merritt, OL: 16802359W [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Supermassive Black Holes, [w:] arXiv, arXiv:astro-ph/0206222 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona domowa Davida Merritta (ang.)
- David Merritt w Google Scholar (ang.)
- „Dark Matter”, wywiad w National Public Radio (8/4/2014) (ang.)