Danuta Waniek
Data i miejsce urodzenia |
26 października 1946 |
---|---|
Szef Kancelarii Prezydenta RP | |
Okres |
od 23 grudnia 1995 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji | |
Okres |
od 26 marca 2003 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Danuta Waniek (ur. 26 października 1946 we Włocławku) – polska polityczka i nauczycielka akademicka, doktor habilitowana nauk humanistycznych. Posłanka na Sejm I, II i III kadencji, w latach 1995–1997 szef Kancelarii Prezydenta RP, w latach 2003–2005 przewodnicząca Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie i praca naukowa
[edytuj | edytuj kod]Maturę uzyskała w Liceum im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku. Skończyła także Państwową Szkołę Muzyczną we Włocławku w klasie fortepianu prowadzonej przez Zygmunta Bojakowskiego[1]. W 1969 ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Stopień doktora nauk prawnych otrzymała na UW w 1977. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych uzyskała w Akademii Nauk Społecznych w 1988 na podstawie pracy Kompromis w systemie politycznym RFN: partnerstwo czy walka. W latach 1974–1976 studiowała politologię w Wiedniu (w ramach dwuletnich podyplomowych studiów politologicznych w Institut für Höhere Studien und Wissenschaftliche Forschungen). Była pracownikiem naukowym Instytutu Podstawowych Problemów Marksizmu-Leninizmu oraz ANS[2]. Pod koniec lat 80. otrzymała stypendium Fundacji im. Friedricha Eberta w Bonn. Na początku lat 90. kierowała Samodzielną Pracownią Praktyki Konstytucyjnej w ISP PAN.
Działalność polityczna i zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Była działaczką Zrzeszenia Studentów Polskich. W latach 1967–1990 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. Pełniła m.in. funkcję I sekretarza POP PZPR[2]. W latach 80. uczestniczyła w reformatorskim tzw. Ruchu 8 Lipca. W 1990 wstąpiła do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. Od 1991 do 2001 sprawowała mandat posłanki na Sejm I, II i III kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Była założycielką Demokratycznej Unii Kobiet, uczestniczyła w pracach Parlamentarnej Grupy Kobiet. W latach 1994–1995 pełniła funkcję podsekretarza stanu do spraw parlamentarnych w Ministerstwie Obrony Narodowej. W 1995 kierowała sztabem wyborczym Aleksandra Kwaśniewskiego w trakcie kampanii prezydenckiej. Po jego zwycięstwie objęła urząd szefa Kancelarii Prezydenta RP (sprawowała go do 1997).
W maju 2001 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski powołał ją w skład Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w związku z czym utraciła mandat poselski, a także wystąpiła z SLD[3]. Od 26 marca 2003 do 31 grudnia 2005 zajmowała stanowisko przewodniczącej KRRiT.
Po odejściu z tego stanowiska wróciła do pracy naukowej. Została profesorem na Wydziale Politologii ALMAMER Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Warszawie. Pełniła funkcję dziekana tego wydziału[4]. Wykładowczyni przedmiotów z zakresu systemu politycznego Polski oraz przywództwa politycznego w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Członkini Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego, Towarzystwa Kultury Świeckiej oraz Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej. Jest autorką i współautorką kilku książek oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych. Została też członkinią rady programowej Kongresu Kobiet[5] i ministrem obrony narodowej w tzw. gabinecie cieni tej organizacji. W wyborach parlamentarnych w 2011 jako bezpartyjna kandydatka z ramienia SLD wystartowała do Senatu[6]. Do SLD wstąpiła ponownie w 2017[7].
W wyborach samorządowych w 2018 była kandydatką SLD do sejmiku mazowieckiego, nie uzyskała wówczas mandatu[8].
Autorka tekstów w „Dzienniku Trybuna”[9] i w „Res Humana”.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2014)[10]
- Krzyż Oficerski Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wielki Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa, 1997)[11]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Norwegia, 1996)[12]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Problemy socjologii konstytucji (red.), ISP PAN 1991, ISBN 83-85479-02-3.
- Referendum w Polsce współczesnej (red.), ISP PAN 1995, ISBN 83-85479-74-0.
- Referendum w Polsce i w Europie Wschodniej (red.), ISP PAN 1996, ISBN 83-86759-22-4.
- Partie polityczne w wyborach 2005 (red.), AlmaMer 2006, ISBN 83-60197-19-9.
- Dylematy ładu medialnego RP: standardy europejskie a praktyka polityczna, Oficyna Wydawnicza AFM 2007, ISBN 978-83-89823-43-4.
- System polityczny Rzeczypospolitej Polskiej (red.), AlmaMer 2009, ISBN 978-83-60197-81-3.
- Wybory 2007 i media – krajobraz po „IV RP”: wybrane problemy, AlmaMer 2009, ISBN 978-83-60197-80-6.
- Kobiety lewicy w polskim doświadczeniu politycznym: tradycje, wartości i tożsamość, Wydawnictwo Adam Marszałek 2010, ISBN 978-83-7611-615-0.
- Lewica w praktyce rządzenia: problemy wybrane (red.), Wydawnictwo Adam Marszałek 2010, ISBN 978-83-7611-593-1.
- Orzeł i krucyfiks. Eseje o podziałach politycznych w Polsce, Wydawnictwo Adam Marszałek 2011, ISBN 978-83-7780-234-2.
- Ruch narodowy w Polsce wczoraj i dziś. Ideologia, organizacja, praktyka działania, Dom Wydawniczy ELIPSA 2014, ISBN 978-83-8017-029-2.
- Polki – bieg przez historię. Emancypantki, bojowniczki, obywatelki (red), Aspra 2020, ISBN 978-83-8209-074-1.
- Ołtarz bez tronu…? Walka o rząd polskich dusz, Aspra 2021, ISBN 978-83-8209-128-1.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Waniek Danuta. wyborcza.pl, 2 lipca 2001. [dostęp 2021-05-06].
- ↑ a b c Agnieszka Metelska, Ewa Nowakowska: Gdzie diabeł nie może. Warszawa: BGW, 1992, s. 126.
- ↑ „Nowe otwarcie” wg Waniek. wp.pl, 30 września 2011. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ Dr hab. Danuta Waniek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-05-06] .
- ↑ Rada Programowa. stowarzyszeniekongreskobiet.pl. [dostęp 2011-03-05].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-11-06].
- ↑ Prof. Danuta Waniek ponownie w SLD!. lewica.org.pl, 4 października 2017. [dostęp 2021-05-06].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ Danuta Waniek. trybuna.info. [dostęp 2019-10-22].
- ↑ Zasłużeni dla rozwoju mediów audiowizualnych odznaczeni. prezydent.pl, 8 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-08].
- ↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė. lrp.lt. [dostęp 2020-10-22]. (lit.).
- ↑ Tildelinger av ordener og medaljer. kongehuset.no. [dostęp 2024-09-27]. (norw.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2011-03-05].
- Danuta Waniek w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2011-03-05].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dr hab. Danuta Waniek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-05-06] .
- Absolwenci I LO im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego
- Członkowie Zrzeszenia Studentów Polskich
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Pierwsi sekretarze POP PZPR
- Politycy SdRP i SLD
- Polacy odznaczeni Orderem Wielkiego Księcia Giedymina
- Polacy odznaczeni Orderem Zasługi (Norwegia)
- Polacy – Oficerowie Legii Honorowej
- Polscy konstytucjonaliści
- Polscy politolodzy
- Posłowie na Sejm III Rzeczypospolitej Polskiej
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1991–1993)
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)
- Pracownicy Instytutu Podstawowych Problemów Marksizmu-Leninizmu
- Pracownicy Instytutu Studiów Politycznych PAN
- Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
- Szefowie Kancelarii Prezydenta RP (III Rzeczpospolita)
- Polscy publicyści
- Wiceministrowie obrony narodowej III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Akademii Nauk Społecznych
- Wykładowcy ALMAMER Szkoły Wyższej w Warszawie
- Wykładowcy Uniwersytetu Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie
- Ludzie urodzeni we Włocławku
- Urodzeni w 1946