Przejdź do zawartości

Dan Severn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dan Severn
Ilustracja
Pseudonim

The Beast

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1958
Coldwater

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

188 cm

Masa ciała

115 kg

Styl walki

zapasy

Debiut

1994

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

127

Zwycięstwa

101

Przez nokauty

24

Przez poddania

53

Przez decyzje

24

Porażki

19

Remisy

7

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa panamerykańskie
złoto Colorado Springs 1986 100 kg st.wolny
  1. Bilans walk aktualny na 16.11.2021.
Strona internetowa

Daniel DeWayne Severn (ur. 8 czerwca 1958) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), zapaśnik i wrestler (występy m.in. w WWE i TNA). Był zawodnikiem wielu organizacji MMA, między innymi King of the Cage, Pride Fighting Championships, Cage Rage, WEC, RINGS oraz UFC. Jest byłym mistrzem oraz członkiem Galerii Sław tej ostatniej.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Złoty medalista mistrzostw panamerykańskich w 1986 i pierwsze miejsce w Pucharze Świata w 1986. Szósty na mistrzostwach świata w 1985. Mistrz świata juniorów z 1977 roku[1].

Ultimate Fighting Championship

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 roku Severn zadebiutował w UFC. Podczas turnieju UFC 4, dominując wyraźnie nad rywalami umiejętnościami zapaśniczymi, doszedł do finału, w którym przegrał jednak przez poddanie z tryumfatorem dwóch poprzednich edycji, Roycem Graciem. Niecałe pół roku później zwyciężył w turnieju UFC 5, dzięki czemu podczas UFC 6 zmierzył się z Kenem Shamrockiem o tytuł "UFC Superfight Championship". Przegrał przez szybkie poddanie na skutek duszenia. W grudniu 1995 roku tryumfował w turnieju Ultimate Ultimate 95, pokonując w finale Olega Taktarowa, a następnie, w maju 1996 roku zwyciężył po 30-minutowej walce z Kenem Shamrockiem, odbierając mu "UFC Superfight Championship".

Po rocznej przerwie powrócił do organizacji, gdy 7 lutego 1997 roku (UFC 12) zmierzył się z Markiem Colemanem o pierwsze w historii mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Przegrał przez duszenie w 1. rundzie. Była to jego ostatni pojedynek w UFC aż do 2000 roku, gdy powrócił na jedną walkę z Pedro Rizzo, którą przegrał przez TKO.

Walczył następnie dla wielu innych organizacji (głównie lokalnych) na terenie całego USA. 16 kwietnia 2011 roku blisko 53-letni Severn wygrał swoją setną zawodową walkę MMA, pokonując na gali KOTC: Texas Aarona Garcię.

W 1999 roku założył własną organizację MMA o nazwie Danger Zone, której celem było trenowanie i promowanie amatorów na przyszłe gwiazdy MMA. Był trenerem wielu późniejszych czołowych zawodników, m.in. mistrzów UFC Quintona Jacksona, Rashada Evansa oraz Sheana Sherka.

3 stycznia 2013 w wieku 54 lat zakończył znakomitą karierę zawodnika MMA.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Severn ma syna Davida, który jest dwukrotnym mistrzem Bronson High School w zapasach.

Promotor

[edytuj | edytuj kod]

Od 1999 organizuje gale Danger Zone, mające na celu promowanie młodych i zaczynających swoje kariery zawodników. Przez wiele lat osobiście występował na galach promując swoją osobą organizację. Wielu znanych zawodników zaczynało kariery właśnie w Danger Zone m.in. Chael Sonnen, Ben Rothwell czy Rashad Evans.

Tytuły i osiągnięcia[2]

[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki:

  • 1994: UFC 4 - 2. miejsce
  • 1995: UFC 5 - 1. miejsce
  • 1995: Ultimate Ultimate 1995 - 1. miejsce
  • 1996–1997: mistrz UFC Superfight (bez limitu)
  • 2000: mistrz CFA w wadze superciężkiej (jedna obrona)
  • 2000: mistrz WEF w wadze superciężkiej
  • 2001: mistrz GSE w wadze ciężkiej
  • 2005: Członek Galerii Sław UFC
  • 2011: mistrz Elite-1 MMA w wadze ciężkiej

Zapasy:

  • 1977: Mistrzostwa Świata w zapasach juniorów - 1. miejsce w kat. 90 kg, st. wolny
  • 1982-1994: Amateur Athletic Union (AAU) – 13-krotny zwycięzca mistrzostw
  • 1985: Puchar Kanady - 1. miejsce
  • 1985: World Super Championship - 2. miejsce w kat. 100 kg, st. wolny
  • 1986: Mistrzostwa Panamerykańskie w zapasach - 1. miejsce w kat. 100 kg, st. wolny
  • 1986: Puchar Świata w zapasach - 1. miejsce w kat. 100 kg, st. wolny

Wrestling:

  • ATCW Heavyweight Championship (1 raz)
  • GAME Heavyweight Championship (2 razy)
  • GWA Heavyweight Championship (3 razy)
  • NCW Heavyweight Championship (1 raz)
  • NWA World Heavyweight Champion (2 razy)
  • NWA United Kingdom Heavyweight Championship (1 raz)
  • 1995: PWI umieściło go na 35. miejscu z 500 najlepszych wrestlerów w 1995 roku

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. International Wrestling Database [online], iat.uni-leipzig.de [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  2. UFC Legend, Dan Severn, Seminar Oct 6-7. advancedbkj.com. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]