Przejdź do zawartości

Dach łamany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Goworów – budynek z dachem uskokowym
Supraśl – budynek z dachem łamanym polskim
Kraków – budynek z dachem krakowskim (południowe skrzydło Domu Długosza)

Dach łamany – dach dwu- lub czterospadowy, w którym każda z połaci składa się co najmniej z dwóch części wydzielonych załamaniem, uskokiem, gzymsem lub ścianką[1][2].

Typami i odmianami dachu łamanego są:

  • dach mansardowy – dach, w którym każda z połaci składa się z dwóch części: górnej o mniejszym kącie nachylenia oraz dolnej – stromej,
  • dach uskokowy – dach składający się z kilku części, w którym każda z części jest dachem dwu- lub czterospadowym, o takim samym lub bardzo zbliżonym kącie nachylenia połaci. Każda z kolejnych części jest cofnięta w stosunku do części niższej[3],
    • dach łamany polski – dach uskokowy czterospadowy, składający się z dwóch części[4],
    • dach krakowski – odmiana dachu łamanego polskiego z dużym uskokiem (ścianką) pomiędzy dwiema częściami dachu[5].; wstawka między połaciami często dekorowana była profilowanymi listwami lub dekoracją malarską[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 81. ISBN 83-01-12365-6.
  2. Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 69.
  3. Wojciech Skowroński: Ilustrowany leksykon architektoniczno-budowlany. Warszawa: Arkady, 2008, s. 60. ISBN 978-83-213-4515-4.
  4. Franciszek Kopkowicz: Ciesielstwo polskie. Warszawa: Arkady, 1958, s. 224–225.
  5. Witold Krassowski: Architektura drewniana w Polsce. Warszawa: Arkady, 1961, s. 13.
  6. Franciszek Kopkowicz: Ciesielstwo polskie. Warszawa: Arkady, 1958, s. 225.