Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”

Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”
	; Siedziba wydawnictwa (2017)
Status prawny	spółdzielnia
Adres	ul. Wiejska 12a; 00-490 Warszawa
Data założenia	1944
Dyrektor	Marian Sewerski
	Strona internetowa

Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik” (SW „Czytelnik”, „Czytelnik”) – polskie wydawnictwo literackie założone w 1944 r. w Lublinie z inicjatywy Jerzego Borejszy, w 1945 po półrocznej działalności w Łodzi przeniesione ostatecznie do Warszawy.

Początkowo oficyna wydawała głównie podręczniki i masowe niedrogie wydania klasyki, a także nowe tytuły prasowe – m.in: „Życie Warszawy”, „Dziennik Polski”, „Rzeczpospolita” oraz periodyki takie, jak: „Przekrój”, „Przyjaciółka”, „Odrodzenie”, „Kuźnica”, „Twórczość”, „Problemy”. W okresie 1945–1948 było to centrum polskiej kultury, pod kontrolą Borejszy, nazywane „imperium” lub „państwem w państwie”. Wydawnictwo organizowało biblioteki i księgarnie. Straciło na znaczeniu po usunięciu Borejszy z kierownictwa wydawnictwa w 1948 r. Głośne tytuły z tego okresu to: Popiół i diament Jerzego Andrzejewskiego, Kwiaty polskie Juliana Tuwima. Od 1951 r. wydawanie dzienników i innych czasopism przejęła Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa” (RSW).